Atlas ryb słodkowodnych tropikalnych
Zdjęcie: Szymek Fish, Brachygobius sp.
Brachygobius sp.
Nazwa gatunkowa: Brachygobius sp.
Rodzaj grupuje kilka gatunków malutki babek, które nieznacznie różnią się od siebie (głównie detalami w wyglądzie).
Nazwa polska: babka złota, babka trzmiel.
Występowanie geograficzne: ujścia rzek Wysp Borneo, Sumatra i Jawa (Indonezja) w Azji Południowo-wschodniej.
Wygląd: relatywnie duży otwór gębowy w stosunku do wielkości tułowia (jak u większości babek), płetwa grzbietowa podwójna, płetwy piersiowe tworzą rodzaj przyssawki, dzięki czemu ryba może się przyczepiać do pionowych powierzchni. Ubarwienie - tułów ciemny (czarny lub brązowy), na tułowiu 3-4 żółte szerokie pionowe pasy.
Przeciętny rozmiar: w akwariach do 4 cm.
Długość życia: 2,5-3 lata.
Typ środowiska: gatunek preferuje płytkie i słonawe o podłożu mulisto-piaszczystym. Są to wody wolno-płynące o zasoleniu 2-4‰.
Wystrój akwarium: na dnie wskazane liczne kamienie lub korzenie tworzące kryjówki i wyznaczające rewiry dla ryb. Podłoże piaszczyste lub piaszczysto-żwirowe, oświetlenie umiarkowane lub stłumione. Zbiornik nie musi być głęboki - wystarczy nawet 20-25 cm wysokości. Ryby te można trzymać w glonariach.
Wymagane parametry wody: pH 6,8-7,8. Dodatek soli morskiej nie jest konieczny ale w wodzie słonawej ryby są znacznie bardziej odporne i rosną nieco większe (o ok. 0,5 cm więcej).
Temperatura wody: optymalnie 24-28°C, okresowo toleruje temperatury nawet w okolicy 30°C.
Zalecany minimalny litraż: 30 l. dla kilku egzemplarzy - o ile spełnione są wymagania aranżacyjne.
Zachowanie: gatunek terytorialny, który obiera sobie rewiry. Ryby rywalizują o najlepsze terytoria ale ich potyczki nie są groźne. Babki te są bardzo żarłoczne, gdy tylko wyczuwają pokarm od razu masowo wychodzą ze swoich kryjówek na żer. Należy trzymać je w grupie minimum 5 szt. Należy uważać na łączenie tych ryb z innymi gatunkami zwierząt, gdyż z uwagi na ich małe rozmiary mogą stać się dla nich pokarmem.
Dieta: mięsożerne - bezkręgowce, narybek, larwy owadów, ikra, drobniutkie krewetki itp. Ryby te uwielbiają mrożoną rozwielitkę. Pokarmy suche są pobierane niechętnie lub wcale.
Dymorfizm płciowy: trudny do rozróżnienia - samce nieznacznie mocniej wybarwione i bardziej masywne.
Rozmnażanie: ryby rozmnażają się w akwariach. W trakcie tarła samica składa w kryjówce (np. w grocie, doniczce itp.) ikrę w ilości 100-300 szt., którą przykleja do ścianek. Następnie opiekę przejmuje samiec. Wylęg następuje po 36 godzinach. W tym czasie w dalszym ciągu jest przy nim samiec. Natomiast po kolejnych 48 godzinach narybek zaczyna szukać pierwszego pokarmu. Pierwszy pokarm stanowią pierwotniaki, po 2-3 dniach można podawać już silnie sproszkowany pokarm dla narybku a po kolejnych 2-3 dniach wylęg solowca.
Uwagi: babki te są bardzo wrażliwe na leki i preparaty chemiczne podawane do wody a nawet w miarę bezpieczne środki odkażające jak np. nadmanganian potasu - używanie tych środków zwykle doprowadza ryby te do śmierci.
Limia nigrofasciata, samiec
Zdjęcie: Martin Reith, Limia nigrofasciata, ryby z odłowu.
Nazwa gatunkowa: Limia nigrofasciata.
Nazwa polska: limka garbata, limka czarnopręga, garbatka.
Występowanie geograficzne: Wyspa Hispaniola, która znajduje się między wodami Atlantyku i Morza Karaibskiego. Gatunek pochodzi z jezior położonych w Państwie Haiti.
Wygląd: tułów koloru oliwkowo-złocistego, na nim występują słabo zarysowane ciemne pionowe w ilości zwykle 8-12 szt. Głowa jest ich pozbawiona. Samce wyglądają nieco inaczej od samic - zob. "Dymorfizm płciowy".
Rozmiar: 5-7 cm.
Długość życia: brak danych.
Typ środowiska: gęsto zarośnięte jezioro roślinnością brzegową o słabym nurcie wody.
Wystrój akwarium: gatunek nadaje się do akwariów mocno zarośniętych z umiarkowanym oświetleniem (akwarium LT). Można zastosować w aranżacji skały jak i drewno. Jako podłoże może być użyty żwir, piasek, substrat. Prąd wodny zalecany - umiarkowany (niezbyt silny). Mile widziana jest roślinność pływająca.
Wymagane parametry wody: pH 7-8.
Temperatura: zalecana dla odmian akwariowych 23-26°C.
Zalecany minimalny litraż: 60-70 l.
Zachowanie: spokojne i towarzyskie ryby ekspozycyjne, nadające się do akwariów towarzyskich - ogólnych. Należy trzymać je w grupie minimum 7-8 osobników. Takie grupy powinny się składać z osobników z przewagą samic.
Dieta: wszystkożerne - w środowisku naturalnym ryby te żywią się zarówno pokarmami pochodzenia zwierzęcego jak i roślinnego, z tym że pokarm mięsny stanowi u nich główną część diety. W akwarium należy podawać im dobrej jakości pokarmy suche, mrożone, żywe oraz roślinne (w tym dodatek glonów). Ryby te mają bardzo dużą przemianę materii - wskazana jest wydajna filtracja.
Dymorfizm płciowy: bardzo wyraźny - samce są bardziej masywne od samic ale niekoniecznie większe.Do tego posiadają większą płetwę grzbietową i nieco bardziej żółte płetwy niż samice. Dorosłe osobniki płci męskiej cechują się również garbatym czołem (stąd polska nazwa) a nasada płetwy ogonowej jest u nich szeroka i masywna. Po za tym posiadają zmodyfikowaną płetwę odbytową w gonopodium (męski narząd kopulacyjny). Natomiast samice z wyglądu przypominają samice gupików - mają wyraźnie zarysowany okrągłe partie brzuszne.
Rozmnażanie: bardzo łatwe - samiec zapładnia samicę swoim gonopodium. Samiczka rodzi cyklicznie po kilka lub kilkanaście młodych rybek. Jest to gatunek żyworodny, którego potomstwo od razu po urodzeniu jest w pełni rozwinięte i samodzielne (wielkość rodzonego narybku to zwykle 7-10 mm. Ciąża u samic trwa około 5 tygodni. Samica rodzi z przerwami 30-50 młodych w jednym miocie. Uwaga dorosłe ryby mogą polować na narybek, zwłaszcza gdy nie mają dostępu do pokarmu żywego.
Uwagi: gatunek nieco wymagający i przez to mniej popularny niż inne ryby jajożyworodne.
Boraras naevus
Wszystkie wiadomości odnośnie hodowli są niemal identyczne jak u gatunku boraras merah.
Nazwa gatunkowa: Microdevario kubotai.
Nazwa polska: Mikrorazbora Kubotai, Mikrorazbora Kuboty.
Występowanie geograficzne: Azja Południowo-Wschodnia - Półwysep Malajski (głównie w Tajlandii).
Wygląd: tułów w kształcie rombu, płetwa ogonowa wcięta, ciało lekko przezroczyste. Ubarwienie jasne - pastelowo-żółte lub pastelowo-zielonkawe, płetwy przezroczyste lub delikatnie podbarwione jasnym żółtym kolorem.
Ogólna charakterystyka: mała karpiokształtna ryba słodkowodna z Azji Południowo-Wschodniej.
Rozmiar: do 2,5 cm.
Długość życia: brak danych.
Typ środowiska: tropikalne strumienie i małe rzeki głównie w obszarach zalesionych o słabym nurcie.
Wystrój zbiornika: ryby nadają się do akwariów roślinnych, akwariów towarzyskich (uwaga na łączenie z innymi większymi rybami) oraz nanoakwariów. Najlepsze otoczenie dla nich będą stanowić kompozycje z grubego drewna (korzeni), rozmaitej roślinności w tym gatunków o szerokich liściach z podłożem żwirowym, piaszczysto żwirowym lub substratem.
Zobacz także:
Artykuł o nanoakwariach (kliknij, aby przejść)
Wymagane parametry wody: pH 6,5-7,5.
Temperatura: zalecana 23-26°C.
Zalecany minimalny litraż: 30 l.
Zachowanie: spokojne i towarzyskie ale jednocześnie płochliwe ryby. Jest to gatunek ławicowy, który najlepiej się czuje i prezentuje w grupie minimum 10 osobników (zaleca się jednak większe grupy). Ryby starają się trzymać razem. Preferują środkową i górną strefę zbiornika.
Dieta: głównie mięsożerne - w naturze jest to drobny zooplankton. W akwariach można podawać rozwielitkę, wylęg solowca, widłonogi - np. cyklop i mikro suchą karmę (rozmiar XS). Można stosować również suchą karmę dla ryb wszystkożernych (także dla narybku -ze względu na bardzo mały otwór gębowy).
Dymorfizm płciowy: samce mają nieco mocniejszą kolorystykę i są mniejsze od samic o ok. 2-3 mm, które są z kolei bardziej zaokrąglone w partiach brzusznych.
Rozmnażanie: łatwe, do tarła często dochodzi w akwariach bez zabiegów hodowcy. Tarlaki rozrzucają kleistą ikrę wśród roślin. Ziaren jest nie więcej niż 60 szt. Odchów młodych jest możliwy tylko w osobnym akwarium tarliskowym, gdyż dorosłe ryby mogą polować na wylęg. Narybek jest bardzo mały i sporym wyzwaniem jest jego wykarmienie. Na początku skarmiać należy pierwotniakiem a później wylęgiem solowca.
Uwagi: brak.
Nazwa gatunkowa: Boraras brigittae
Nazwa polska: razbora borneańska.
Występowanie geograficzne: Wyspa Borneo w Azji Południowo-Wschodniej (Malezja, Indonezja).
Wygląd: oczy duże, budowa filigranowa, tułów cienki i długi, płetwa ogonowa wcięta. Ubarwienie różowe, ryby posiadają czarny pas wzdłuż tułowia, który w środkowej części jest wypukły.
Ogólna charakterystyka: mała karpiokształtna ryba słodkowodna z Azji Południowo-Wschodniej.
Rozmiar: do 2 cm.
Długość życia: brak danych.
Typ środowiska: mniejsze rzeki oraz strumienie w obszarach zalesionych (lasy deszczowe) o słabym nurcie wody.
Wystrój zbiornika: ryby nadają się do akwariów roślinnych, czarnych wód, towarzyskich oraz nanoakwariów. Najlepsze otoczenie dla nich będą stanowić kompozycje z grubego drewna (korzeni), rozmaitej roślinności w tym gatunków o szerokich liściach z podłożem żwirowym, piaszczysto żwirowym lub substratem.
Zobacz także:
Artykuł o nanoakwariach (kliknij, aby przejść)
Wymagane parametry wody: pH 5,6-6,5.
Temperatura: zalecana 24-27°C.
Zalecany minimalny litraż: 30 l.
Zachowanie: spokojne i towarzyskie. Jest to ryba ławicowa, która najlepiej się czuje i prezentuje w grupie minimum 10 osobników (zaleca się jednak większe grupy). W małym stadzie wykształca się zwykle hierarchia. Jednak ryby nie walczą zaciekle o swoją pozycję i tolerują się wzajemnie. Samce mogą toczyć między sobą niegroźne potyczki w ramach stada. Ryby starają się trzymać razem. Preferują środkową strefę zbiornika.
Dieta: głównie mięsożerne - w naturze jest to drobny zooplankton. W akwariach można podawać rozwielitkę, wylęg solowca, widłonogi - np. cyklop i mikro suchą karmę (rozmiar XS). Można stosować również suchą karmę dla ryb wszystkożernych (także dla narybku -ze względu na bardzo mały otwór gębowy).
Dymorfizm płciowy: samce są odrobinę smuklejsze od bardziej krągłych samic. Mogą mieć również nieco żywsze kolory w okresie tarła, dorosłe i dorodne samice są o 2-3 mm większe.
Rozmnażanie: łatwe, do tarła często dochodzi w akwariach bez zabiegów hodowcy. Ikra jest najczęściej przyklejana na spodzie szerokich liści (hygrohili corymbosy, żabienic, kryptokoryn, anubiasów) partiami po kilka sztuk (w trakcie całego tarła ziaren ikry jest zwykle 30-50 szt.). Ikra prawidłowo się rozwija w wodzie kwaśnej i miękkiej (w pH mniejszym niż 6). Odchów młodych jest możliwy tylko w osobnym akwarium tarliskowym lub w akwarium jednogatunkowym, gdyż ryby dorosłe nie zjadają swojej ikry oraz wylęgu. Narybek jest bardzo mały i sporym wyzwaniem jest jego wykarmienie. Na początku skarmiać należy pierwotniakiem.
Uwagi: brak.