Zdjęcia: Francois Libert, Zoramia leptacantha, CC BY-NC SA 2.0
Nazwa gatunkowa: Zoramia leptacantha. W starszych źródłach gatunek określany jest także jako Apogon leptacanthus.
Nazwa polska: brak.
Występowanie geograficzne: gatunek występuje pospolicie w centralnym i zachodnim Pacyfiku oraz w Oceanie Indyjskim (łącznie z Morzem Czerwonym).
Wygląd: tułów zaokrąglony barwy szklisto-białej, oczy duże, podwójna płetwa grzbietowa. W zależności od miejsca występowania gatunek posiada lokalną odmianę barwną, która może się charakteryzować np. fioletowym lub rózowym pyszczkiem, różowymi płetwami, żółtym rysunkiem na tułowiu itp. Występuje również odmiana bezbarwna o dużej przezroczystości tułowia.
Rozmiar: do około 6 cm w naturze.
Długość życia: brak danych.
Typ środowiska: ryba związana ze środowiskiem rafowym, często spotykana wśród rozgałęzionych koralowców w licznych grupach (od kilkudziesięciu nawet do 250 sztuk) na głębokości 1-12 m w miejscach osłoniętych od silniejszych prądów wody - laguny, zatoki, baseny koralowe.
Wymagane parametry wody: pH 8-8.4, zasolenie ok. 35‰.
Temperatura: zalecana 26-28°C (gatunek zwykle był odławiany w płytkiej i ciepłej wodzie)
Zalecany minimalny litraż: ok. 100 l. dla kilku sztuk w zbiorniku jednogatunkowym lub 160 l. w wielogatunkowym.
Zachowanie: w naturze dorosłe ryby są spotykane w dużych grupach, w akwariach należy trzymać minimum 8 osobników. Ryby mimo, że znajdują się w grupie to dobierają się w monogamiczne pary. Są bezproblemowe jeżeli chodzi o ich zachowanie. Inne gatunki traktują pokojowo lub neutralnie. Ryby trzymają się swojego wspólnego rewiru - zwykle twardego koralowca (w akwariach mogą to być także gorgonie lub pseudogorgonie). Gatunek ten nadaje się do akwariów rafowych - nie niszczy korali.
Dieta: żywi się drobnym zooplanktonem pływającym. Można podawać żywe lub mrożone lasonogi, ikrę, solowca, rozwielitkę, ikrę itp. Zazwyczaj bezproblemowo ryby przyjmują także pokarmy sztuczne w granulacie.
Dymorfizm płciowy: bardzo trudny do rozróżnienia.
Rozmnażanie: dobrane pary podchodzą do tarła regularnie w zbiornikach akwariowych. Niekiedy młode samoistnie się odchowują - zwykle pojedyncze sztuki z miotu. Samiec zapłodnioną ikrę inkubuje w pysku. W tym czasie nie żeruje, po wykluciu młode wypuszcza w bezpiecznym miejscu. Wylęg można skarmiać pyłem w zawiesinie dla narybku, żywym planktonem, larwą solowca. Pokarm należy podawać w okolice ławicy narybku kilka razy dziennie przy wyłączonych pompach w zbiorniku.
Uwagi: brak.