Zdjęcia: Paulius Maciulevicius, Lamprologus speciosus. 

Nazwa gatunkowa: Lamprologus speciosus / Neolamprologus speciosus.

Nazwa polska: oficjalnie brak - jednak niektórzy akwaryści określają ten gatunek jako - czarny ocellatus lub muszlowiec czarny.

Występowanie geograficzne: gatunek endemiczny, w naturze występuje tylko w afrykańskim Jeziorze Tanganika.

Kliknij, aby przejść do opisu Jeziora Tanganika

Wygląd: bardzo podobny kształtem ciała i płetw do Lamprologus ocellatus. Nieco inna jest jednak kolorystyka - ryba ma wyraźnie rozległe duże ciemne szaro-czarne plamy na tułowiu (łaty), które mają charakter nieregularny i u różnych osobników mają odmienny układ, przez co łatwo odróżnić akwaryście poszczególne osobniki. Pysk wraz z głową najczęściej także jest ciemny. Muszlowce te posiadają  wielkie oczy wystające po za czoło, bardzo duży pyszczek a także słabo widoczną ciemną opalizującą plamę na pokrywie skrzelowej. Obrzeże płetwy grzbietowej może być czarne lub naprzemiennie biało-czarne.

Rozmiar: samce do 6 cm, samice do 4 cm.

Długość życia: brak danych (prawdopodobnie kilka lat).

Typ środowiska: piaszczyste dno z dużą ilością pustych muszli ślimaków Neothauma tanganyicense, które zamieszkuje i w których się rozmnaża.

Wymagane parametry wody: pH 7,7-9.

Temperatura: zalecana 24-26°C.

Zalecany minimalny litraż: 40-50 l. dla jednej pary w zbiorniku jednogatunkowym lub 160 l. w zbiorniku wielogatunkowym. Możliwe jest łączenie dwóch gatunków w mniejszych zbiornikach (np. 120 l.), gdy zostaną wydzielone dwa rewiry w środku przedzielone skałami w układzie z innymi muszlowcami: Lamprologus caudopunctatus, Lamprologus kungweensis, Neolamprologus brevis, Altolamprologus compressiceps "shell" itp.

Zachowanie: ryby te trzyma się głównie w parach, haremy zdarzają się niezwykle rzadko. Osobniki same się dobierają z grupki ryb i następnie obejmują swoje terytoria. Wymagane są puste muszle na dnie zbiornika w ilości 3-5 sztuk dla pary i 5-7 szt. dla haremu (dobrym zamiennikiem są muszle ślimaków lądowych - winniczków). Ryby zajmują wybrane przez siebie muszle a ich nadmiar zakopują. Bardzo intensywnie kopią w podłożu (piasku). Są agresywne i terytorialne oraz bardzo wojownicze (zarówno samce jak i samice). Zaciekle bronią swojego terytorium nawet przed akwarystą. Ich ataki nie czynią żadnej krzywdy człowiekowi. Nie zaleca się trzymania tych ryb w jednym zbiorniku z blisko spokrewnionym gatunkiem Lamprologus ocellatus oraz Lamprologus meleagris, z którymi może się krzyżować.

Dieta: mięsożerne - w naturze zooplankton, w akwarium ich posiłkiem powinny być mrożonki (rozwielitka, solowiec, wodzień, oczliki, lasonogi), pokarmy żywe oraz specjalistyczna sucha karma dedykowana dla mięsożernych ryb z Jeziora Tanganika.

Dymorfizm płciowy: dorosłe samce są znacznie większe od samic, bardziej krępe o masywniejszej sylwetce, posiadają również nieco mocniejszy kolor.

Rozmnażanie: łatwe, do tarła dochodzi w muszli samicy i tam głównie przebywają młode. Samica troskliwie się nimi zajmuje. Natomiast samiec również pomaga w wychowaniu maluchów ale jego rola bardziej polega na pilnowaniu terytorium swojej rodziny. W jednym miocie zazwyczaj przychodzi na świat 20-40 sztuk narybku.