Zdjęcie: Erik Marquez, Melanotaenia lacustris.
Nazwa gatunkowa: Melanotaenia lacustris.
Charakterystyka: słodkowodna ryba z rodziny tęczankowatych z Australii i Oceanii.
Nazwa polska: tęczanka niebieska.
Występowanie geograficzne: Papua Nowa Gwinea - Jezioro Kutuba.
Wygląd: charakterystyczna dla większości tęczanek mała głowa w stosunku do tułowia. Wraz z wiekiem głowa coraz bardziej "odcina się" od tułowia, przez co ryby zmieniają linię przedniej części ciała. Gatunek ten ma tułów w ubarwieniu błękitnym i opalizuje zwykle na niebiesko lub rzadziej na zielono.
Rozmiar: w naturze do ok. 12 cm, w akwariach nieznacznie mniejsze.
Długość życia: brak danych.
Typ środowiska: rzeki oraz jeziora o wyczuwalnym nurcie.
Wymagane parametry wody: zalecane pH 7-8.
Temperatura: 24-29°C.
Zalecany minimalny litraż: wymagane duże zbiorniki ze względu na znaczną ruchliwość ryb - minimum 240 l. dla kilku sztuk przy minimalnej długości akwarium 120 cm.
Zachowanie: gatunek ławicowy (należy trzymać grupę minimum 8 osobników). Preferuje otwartą toń wody. Jest ruchliwy i towarzyski. Nadaje się do zbiorników ogólnych. Ryby te są skoczne, stąd wymagane jest przykrycie zbiornika.
Dymorfizm płciowy: samce większe od samic z reguły o wyraźniejszych kolorach - zwłaszcza w trakcie okresu tarła.
Rozmnażanie: ryby mogą się wycierać czasami w zbiorniku ogólnym. Jednak by odchować narybek należy zorganizować osobne akwarium tarliskowe z gęstą obsadą roślinną lub mchem na dnie. Ryby odbywają tarło kilka razy dziennie przez kilka dni rozrzucając ikrę w małych partiach. Ikra musi mieć schronienie wśród roślin ponieważ tarlaki mają tendencję do jej wyjadania. Po tarle rodziców należy odłowić. Narybek po wykluciu skarmia się larwami solowca.
Uwagi: może się krzyżować z niektórymi innymi gatunkami tęczanek. Tęczanka ta jest często mylona z Melanotaenia kamaka, która również występuje w kolorze błekitnym z tym, że wzdłuż ciała od oka do podstawy płetwy ogonowej biegnie ciemny, rozmyty wąski pas.