Nazwa polska: w użyciu jest nazwa spolszczona - polifilia.

Ogólna charakterystyka: koralowce typu LPS.

Występowanie geograficzne: prawdopodobnie głównie środkowy Pacyfik, brak jest dokładnych danych - jednak uważa się, że największe skupiska występują na wyspach Mikronezji i Polinezji. 

Opis: koral posiada wapienny szkielet, który jest obrośnięty miękką tkanką o krótkich wysuwanych mackach. Co ciekawe koral bardzo przypomina ogórka morskiego - prawdopodobnie jest to jego strategia przetrwania. Rosnąc w naturze lub w akwariach przyjmuje zwykle podłużny, owalny "kiełbasowaty" kształt. Jednakze duże egzemplarze mogą przybierać także kształt litery Y, T lub X. Po środku wzdłuż centralnej osi koral posiada dobrze widoczny szew - rodzaj bruzdowatej linii podziału dzielący koral na pół (widoczny, gdy polipy są cofnięte) . Jest to koral wolno żyjący - nie przytwierdza się na stałe do podłoża. Dominuje u niego kolorystyka jednobarwna - polipy są zwykle koloru ciemnozielonego, brązowego, beżowego, szarego, kremowego i ciemnego. Końcówki macek zwykle są białawe. Koral jest aktywny w ciągu dnia i zwykle ma wtedy wyciągnięte macki.

Brak danych o agresywności, jednak sądząc po przynależności do rodziny fungiowatych może być to koralowiec umiarkowanie agresywny (informacja niepotwierdzona). 

Rozmiar: w akwariach zwykle 30-35 cm długości. W naturze do 75 cm.

Wymagania: ogólne parametry wody powinny być mniej więcej takie jak w przypadku innych koralowców: optymalna temperatura wody 24-27°C, optymalne zasolenie 33-36‰, pH 8,0-8,4, nurt umiarkowanie średni / średni. Koralowce te preferują oświetlenie umiarkowane - zwykle spotykane są w płytkich wodach np. 1-10 m. Preferują płaskie miękkie dno.

Tempo wzrostu: brak danych.

Stopień trudności utrzymania: średni w uprawie.

Odżywianie: gdy korale te wyczują pokarm w akwarium uaktywniają się i wysuwają polipy. Podczas karmienia należy zrobić w zbiorniku pauzę filtracyjną - na czas ok. 30-60 minut. Wówczas należy wyłączyć pompę obiegową, filtry (jeżeli istnieją) i odpieniacz aby sprzęty te nie wyłapały pokarmu nim nakarmi się koral. Prawdopodobnie polifilie są typowymi koralami mięsożernymi (informacja nie potwierdzona). Najlepiej przetestować różne rodzaje i frakcje pokarmu na koralowcu. Koralowce te są wyposażone w algi symbiotyczne - zooksantele, dzięki którym mogą się dodatkowo odżywiać dzięki światłu. Zalicza się je do koralowców fotosyntezujących.

Rozmnażanie: w naturze rozród korali fungiowatych odbywa się głównie poprzez masową produkcję gamet w okresie rozrodczym, który jest wspólny dla tego samego gatunku na danym obszarze. Pojedyncze osobniki uwalniają gamety do toni wodnej (w wielu tysiącach sztuk). Po zapłodnieniu powstają planule  - orzęsione larwy, które następnie przez kilka tygodni żyją planktonicznie. Docelowo osiadają one na powierzchniach i przemieniają się z czasem w postać korala.

Akwaryści sztucznie namnażają te koralowce poprzez mechaniczny podział korala na więcej osobników. Do tego celu najczęściej używa się narzędzi warsztatowych - toporki, młotki, przecinaki, nożyce. Specjaliści zalecają aby dzielić korala poprzecznie w stosunku 2/3 do 1/3 lub 3/4 do 1/4. Podział w takim stosunku pozwoli na przetrwanie większego osobnika. Równy podział na dwie takie same części może być ryzykowny i może doprowadzić do tego, że oba korale się nie zregenerują. Jeżeli koral ma kształt X, Y, T - wówczas wystarczy odciąć jedną odnogę. Taki sposób mnożenia to zwykłe "kopiowanie" koralowca. Otrzymane w ten sposób bliźniacze osobniki nigdy nie będą się wzajemnie zwalczać (parzyć).

Uwagi: korale tego typu wymagają nieco uwagi i systematycznej kontroli oraz ręcznego karmienia dlatego nie poleca się ich mało doświadczonym akwarystom.