Tubastrea sp.
Nazwa rodzajowa / nazwy gatunkowe: do rodzaju Tubastrea zalicza się kilka gatunków. W akwariach spotyka się głównie tzw. koralowce słoneczne (przypominające opromienione słońce)- zwłaszcza z gatunku Tubastrea faulkneri. Bardzo podobnym gatunkiem do wymienionego jest Tubastrea coccinea.
Nazwa polska: brak. W innych krajach jest zazwyczaj nazywany koralem słonecznym ze względu na ich barwę i macki przypominające promienie słońca. W Polsce czasami są też nazywane słonecznikami.
Występowanie geograficzne: gatunki słoneczne z rodzaju Tubastrea mają tendencje do zajmowania nowych terytoriów. W zasadzie ciężko jest już mówić o nich jako o gatunkach lokalnych, gdyż stają się kosmopolityczne. Prawdopodobnie rozsiedlają poprzez żeglugę - przenoszenie planuli (pływających larw) w wodach balastowych. W ten sposób różne gatunki Tubastrea rozprzestrzeniły się w różne inne rejony świata. Przykładowo gatunek Tubastrea coccinea, który był rodzimy dla Morza Karaibskiego, przedostał się do Zatoki Meksykańskiej i atlantyckich wybrzeży Brazylii. Następnie pojawił się w niektórych miejscach Afryki Zachodniej i w Morza Śródziemnym (np. w okolicach Malty). Zaobserwowano również populacje w okolicach Nowej Zelandii i Bangladeszu. Obserwacje wykazały, że niektóre gatunki Tubastrea są wysoko inwazyjne. Wypierają inne korale, gąbki i makroglony z ich naturalnych siedlisk i są w stanie pokryć nawet do 95% danej zajmowanej powierzchni. Tubastrea faulkneri pierwotnie występowała szeroko w wodach Indo-Pacyfiku i również w tym przypadku istnieja doniesienia o kolonizacji nowych obszarów. Bardzo ciekawa jest sytuacja z gatunkiem Tubastrea tagusensis, gdzie w zasadzie nie da się już stwierdzić ze stu procentową pewnościa skąd gatunek pochodzi, gdyż punktowo wystepuje w różnych odseparowanych od siebie częściach świata. Pomimo tego, że jako pierwszy zostały opisane okazy z Wysp Galapagos (państwo Ekwador) z wschodniego Pacyfiku to populacje tych korali znaleziono po drugiej stronie Ameryki Południowej u wybrzeży Brazylli w wodach Atlantyku. Prawdopodobnie planule przedostały się poprzez kanał Panamski. Następnie stwierdzono również obecność gatunku w Zatoce perskiej na wodach Kuwejtu i w Palau (Mikronezji na Pacyfiku).
Ogólna charakterystyka: koralowiec kielichowy typu LPS.
Opis: koral słoneczny zbudowany jest z twardego szkieletu. Zwykle ma formę kulistą, polipy są wysuwane w formie kielichów a macki na ich obrzeżach zajmują się wychwytywaniem pokarmu. Koralowce te głównie występują w ubarwieniu żółtym, pomarańczowym, żółto-pomarańczowym, beżowym, czasem z akcentami brązu lub czerwieni.
Rozmiar: w akwariach zwykle formują się korale o pokroju kulistym o średnicy 15-20 cm, w naturze są większe.
Wymagania: korale te mają dosyć niskie wymagania i bardzo duże zdolności przystosowawcze do różnych warunków. Mimo to zaleca się aby ogólne parametry wody były mniej więcej podobne jak w przypadku innych koralowców: optymalna temperatura wody 23-28°C, optymalne zasolenie 30-36‰, pH 7,8-8,4. Koralowce te preferują słaby nurt wody. Nie są zbytnio wymagające - często okazuje się że dobrze rosną w zbiorniku w odróżnieniu od innych korali, które mogą w tym czasie niedomagać z powodu niewłaściwych warunków. Na pewno kwestią kluczową jest odpowiednie miejsce w zbiorniku do życia dla tych organizmów a często same parametry wody mają drugorzędne znaczenie. należy wybierać im miejscówki dobrze osłonięte przed działaniem strumienia wody. Warunki oświetleniowe w zasadzie są bez znaczenia. Tubastrea nie posiada symbiotycznych alg (zooksanteli) dlatego nie odżywia się poprzez światło i jest w stanie rosnąć nawet w całkowitej ciemności. Często w naturze spotkać je można w miejscach zacienionych jak np. osłonięte zbocza, pod nawisami skalnymi i w sklepieniach jaskiń gdzie światło jest bardzo słabe. Niekiedy rosną nawet w ciemnych jaskiniach podwodnych cze we wnętrzu zatopionych wraków morskich. Mimo tego Tubastrea słoneczna jest w stanie przyzwyczaić się do światła umiarkowanego o ile proces ten będzie odbywać się stopniowo i będzie rozłożony w czasie. Mocnego oświetlenia nie toleruje i wykazuje wówczas oznaki oparzeń słonecznych. Dlatego lepiej jest umiejscawiać te korale w niższych partiach zbiornika (w okolicach dna), gdzie światło jest słabsze.
Tempo wzrostu: szybkie. Doniesienia wskazują, że w dobrych warunkach koral potrafi osiągnąć docelowy rozmiar w mniej niż 12 miesięcy.
Stopień trudności utrzymania: bardzo łatwy / łatwy / umiarkowanie łatwy.
Odżywianie: Korale te wymagają codziennego karmienia gdyż nie odżywiają się poprzez zooksantele i jednocześnie są bardzo żarłoczne. Niedozywione korale nawet w wodzie bogatej w pył i organikę karłowacieją i mają "formę anorektyczną". Pobierają co prawda mikro zawiesinę organiczną z wody ale często wymagają także grubszego pokarmu - solowca, rozwielitki, lasonoga, wodzienia (duże okazy skonsumują nawet kiełża lub małego kryla). Zaleca się codzienne dozowanie fitoplanktonu do wody i zawiesiny z zooplanktonu. Karmienie powinno odbywać się przy wyłączonych pompach filtracyjnych i odpieniaczu białek. Wystarczający czas karmienia to 30-60 minut. Największym problemem jest trzymanie tych korali z innymi zwierzętami rafowymi, ponieważ w trakcie karmienia grubszym pokarmem mogą one wyrywać pożywienie z macek korala i go w ten sposób uszkadzać. W Stanach Zjednoczonych opracowano więc metodę karmienia w zamknięciu dla takich właśnie przypadków. Polega ona na zastosowaniu odciętej górnej części plastikowej butelki po wodzie mineralnej (np. 5 l.), którą nakłada się na korala i izoluje w ten sposób od reszty akwarium. Następnie wstrzykuje się pokarm do środka za pomocą strzykawki i zakręca z góry nakrętkę. Wówczas koralowiec ma czas na spokojne posilenie się natomiast inne zwierzęta są odseparowane dzięki ścianom butelki. Karmienie w naturze odbywa się wieczorem lub po zmroku. Wtedy koralowce zwiększają swoją aktywność w poszukiwaniu pożywienia. W akwariach można przyzwyczaić koralowca do dziennych pór karmienia. Niektórzy akwaryści skarmiają swoje korale słoneczne nawet do 4-5 razy w ciągu dnia. W takiej sytuacji należy mieć bardzo wydajną filtrację, gdyż może to powodować problemy z wysokim poziomem nutrientów w wodzie. W zasadzie jedno karmienie na dzień również jest w stanie utrzymać korala w nienagannej kondycji o ile będzie się pamiętać o cyklicznym skarmianiu również grubszym pokarmem.
Rozmnażanie: podobnie jak większość koralowców - Tubastraea faulkneri oraz Tubastrea coccinea rozmnażają się bezpłciowo - są hermafrodytami produkującymi zarówno męskie jak i żeńskie gamety, które wyrzucają w porze tarła przez otwory gębowe do toni wodnej. Tam łączą się ze sobą komórki męskie i żeńskie tworząc zygotę, z której formuje się planula - pływająca w toni wodnej orzęsiona larwa. Po pewnym czasie osiada ona na powierzchni i wraz ze wzrostem przeistacza się w docelową postać koralowca. Natomiast w akwariach akwaryści najczęściej mechanicznie dzielą koral na części i w ten sposób go rozmnażają na więcej osobników. Im więcej żywej masy będzie mieć nowy odcięty od matecznika osobnik, tym większa będzie szansa na jego przeżycie.
Uwagi: brak.