Zdjęcie: Francois Libert, https://www.flickr.com, CC BY-NC SA 2.0
Nazwa gatunkowa: Neoglyphidodon melas.
Nazwa polska: brak.
Występowanie geograficzne: Ocean Indyjski łącznie z Morzem Czerwonym oraz Zachodni Pacyfik do Filipin i Północnej Australii.
Wygląd: dorosłe osobniki są białe, grzbiet mają intensywnie żółty, dolne płetwy mogą mieć czarno-niebieskie akcenty kolorystyczne.
Rozmiar: do 18 cm w naturze.
Długość życia: brak danych.
Typ środowiska: występuje głównie na rafach koralowych lub w ich okolicach na głębokości 1-12 m.
Wymagane parametry wody: zalecane PH 8,0-8,4, zasolenie 35,5‰.
Temperatura: odławiany w temperaturze 25-29°C, temperatura zalecana ok. 26°C.
Zalecany minimalny litraż: dla jednej sztuki ok. 400 l. w wielogatunkowym akwarium morskim. Dobrana para może wpasować się w wielogatunkową obsadę w 650 l.
Zachowanie: ryby te są bardzo agresywne i uszczypliwe - mogą bezlitośnie nękać inne gatunki ryb. Nie tolerują innych garbików, pseudoanthiasów i centropyg. Są zawzięte i potrafią się rozprawić ze znacznie większymi gatunkami. W naturze obierają swoje rewiry, których się kurczowo trzymają. Są bardzo odporne i nie są wybredne odnośnie wyżywienia. Uszkadzają miękkie korale, ponieważ znajdują się w ich diecie.
Dieta: wszystkożerny - należy podawać pokarmy mrożone (kryl, lasonogi, solowiec) oraz pokarm roślinny (algi nori, spirulina). Można skarmiać także pokarmami suchymi w postaci płatków i granulatów. Ryby dodatkowo w akwariach skubią koralowce, gąbki, osłonice.
Dymorfizm płciowy: Samiec nieznacznie większy o dominującym zachowaniu w parze.
Rozmnażanie: dobrana para podchodzi regularnie do tarła w akwarium na terytorium samca w miejscu przez niego wcześniej przygotowanym (oczyszczonym dołku). Samica składa (przykleja) jaja do podłoża w gnieździe. Samiec po zapłodnieniu ikry strzeże jej i pielęgnuje (czyści i napowietrza ją płetwami).
Uwagi: ryby z rodzaju Neoglyphidodon uważane są za bardzo agresywne i nerwowe, dlatego nadają się jedynie do dużych zbiorników lub ewentualnie jednogatunkowych. Należy pamiętać, że większość gatunków Neoglyphidodon ma inne ubarwienie u osobników młodocianych i zupełnie inne u formy dorosłej.