Sumik karłowaty, zwany również sumikiem amerykańskim pierwotnie zamieszkiwał słodkie wody Ameryki Północnej. Do Europy został sprowadzony pod koniec XIX wieku na teren Pomorza Zachodniego (wówczas było to Cesarstwo Niemieckie). Następnie na zasadzie ciekawostki był wsiedlany do innych zbiorników wodnych na obecnym terenie Polski. Do końca lat 80tych XX wieku był czasami spotykany w zbiornikach akwariowych.
Na wolności w Polsce osiąga on do 30 cm długości i około 200 g masy ciała. Forma europejska wykazuje skarłowacenie, ponieważ w Ameryce sum ten ma większe rozmiary, nawet do 45 cm długości. Występuje głównie na stanowiskach, gdzie wody są stojące lub leniwie płynące. Gatunek ten uwielbia akweny zamulone o miękkim podłożu. Po za tym spotyka się go także w wodach ubogich w tlen i mocno zanieczyszczonych. Znosi dosyć wysokie temperatury i jest bardzo odporny stąd niegdyś był trzymany w akwariach z większymi rybami tropikalnymi.
Sumik karłowaty jest drapieżnikiem polującym na mięczaki, płazy, skorupiaki oraz ryby. Został uznany za gatunek inwazyjny, wypierający rodzime gatunki europejskie. Z wyglądu bardzo podobny jest do suma europejskiego, od którego odróżnia się posiadaniem malutkiej płetwy tłuszczowej oraz liczbą wąsów (8 sztuk). Nie posiada łusek a w płetwie grzbietowej i w płetwach piersiowych występują u niego kolce. Grzbiet ciała ma kolorystykę zielonkawą, rzadziej szarą, przechodzącą w jasną barwę na podbrzuszu.
Uwaga: sumik karłowaty ujęty jest na krajowej liście inwazyjnych gatunków obcych, w związku z czym jego przetrzymywanie, rozmnażanie, hodowla, oferowanie do sprzedaży i zbywanie są prawnie ograniczone. W przypadku odłowienia sumika karłowatego nie należy wprowadzać go z powrotem do akwenu - wędkarze mają obowiązek jego niezwłocznego uśmiercenia. Ponadto nie można go stosować jako żywca.
Ameiurus nebulosus odłowiony w Polsce przez wędkarza.
Tekst: Tommy Aquario, konsultacja naukowa: Rafał Maciaszek, zdjęcie: WodzisławŚL Fishing Team