Zdjęcie: Kenneth Jay Batingal

W akwarystyce stosowano niemal od samego początku równą linię podłoża. Podłoże było zazwyczaj idealnie równe z nieznacznie wznoszącą się linią ku tyłowi zbiornika. Było to związane z tym, że z tyłu akwarium sadziło się większe rośliny o mocniejszym i bardziej rozbudowanym systemie korzeniowym stąd warstwa podłoża w tylnej części musiała być nieco grubsza. Tak było aż do czasu pojawienia się aquascapingu.

Tworzenie głębi krajobrazu wymusiło jednak kreację pagórków czy znacznych przewyższeń w akwariach aquascaperskich. W tym artykule omówiona zostanie po krótce kwestia dotycząca tego - jak wykonywać takie wznoszące konstrukcje. Chcąc usypać wyższy pagórek należy wzmocnić jego konstrukcję, ponieważ jeżeli zrobimy go z samego żwiru czy piasku to pod wpływem wody i tak się on samoistnie natychmiast wypłaszczy i rozpłynie na boki a wraz z dalszym upływem czasu nadal stopniowo będzie się poziomować. Dlatego też żeby tego uniknąć takie wzniesienie powinno być odpowiednio usztywnione w środku.

Zdjęcie: Lo Zo Red

Z początku stosowano różne metody pod tym względem. Najprostszą i najbardziej logiczną było wypełnienie w środku takiego pagórka większymi kamieniami. O ile w małym pagórku to się jeszcze jakoś sprawdzało o tyle w akwariach średnich i dużych było to bardzo złym rozwiązaniem, gdyż zwiększało masę nacisku na dolną szybę zbiornika ponieważ kamienie są cięższe od wody. Łatwo można było w ten sposób uszkodzić akwarium powodując rozszelnienie dna lub nawet jego pęknięcie.

Następnie pojawił się pomysł stosowania styropianu jako wypełnienia pagórków. Był to co prawda materiał lekki ale bardzo nieporęczny, gdyż wypływał a pomimo jego zasypania żwirem - wypierał całą konstrukcję pagórka ku górze. Obecnie istnieją jednak znacznie lepsze metody. Jest ich sporo, gdyż pomysłowość akwarystów nie ma granic. Genialnym pomysłem okazało się wykorzystanie glinianej doniczki, którą układa się na dnie w sposób odwrotny - dnem do góry. W środku takiej doniczki pozostaje jedynie przestrzeń z wodą co nie dociąża dodatkowo dna zbiornika. Całość zasypana podłożem tworzy w miarę stabilne pagórki. Innym pomysłem jest zastosowanie butelek plastikowych z wodą po wodzie mineralnej (najlepiej kwadratowych). Takie przedmioty również są znakomitym wypełnieniem wzniesień w akwariach. Butelka nie musi być napełniona wodą w stu procentach. Wystarczy nalać jedynie do niej tyle wody aby swobodnie tonęła. Jeszcze inną metodą jest zastosowanie keramzytu, który jest dobrym i bardzo tanim wypełniaczem. Niestety jest on lekki ale i z tym sobie łatwo poradzono, poprzez zmieszanie go ze żwirem np. w proporcji 80% keramzytu i 20% żwiru. Taką mieszankę wkłada się w przepuszczalne worki np. te z filtrów kubełkowych na media filtracyjne. Można jednak taki worek wykonać samemu z nylonowej firanki tworząc klasyczną sakiewkę a całość spiąć tzw. trytytką czyli plastikowym paskiem ściągającym. Żwir w takiej sakiewce dociąża keramzyt dzięki czemu sakiewka nie wypływa a dodatkowo taki produkt będzie spełniać znakomite właściwości filtracyjne w podłożu, gdyż będzie to materiał umożliwiający bardzo dobrą cyrkulację wody w podłożu. Jeszcze jednym sposobem usztywnienia pagórka jest zastosowanie plastikowych kratek służących jako obrzeża trawnikowe lub elementy wzmacniające parkingi ziemne. Można zakupić je w sklepach budowlanych. Ich kratkowana konstrukcja uniemożliwi rozsypywanie się pagórków na boki. Jak widać rozwiązań jest wiele a nie wszystkie zostały tu wymienione...