Nazwa polska: brak. W Polsce potocznie używa się spolszczenia - katalafilia.

Występowanie geograficzne: w naturze gatunek jest szeroko rozpowszechniony. Głownie bytuje w Indo-Pacyfiku (od wschodniej Afryki aż do Hawajów), istnieją jednak doniesienia o zasiedlaniu przez ten gatunek Atlantyku - zwłaszcza południowo-wschodniej części tego akwenu. Ciężko stwierdzić, czy koralowiec został tam zawleczony poprzez wody balastowe statków czy też naturalnie objął te obszary - jednak w tym rejonie nie jest on powszechny.

Ogólna charakterystyka: popularny koralowiec typu LPS.

Opis: gatunek wygląda jak ukwiał. Małe egzemplarze składają się z jednego dużego, pofalowanego dysku z centralnie umieszczonym otworem gębowym. Na obrzeżu tego dysku występują dosyć długie macki. Końcówki macek są lekko zaznaczone innym odcieniem koloru. Z czasem koral się rozkrzewia - większe egzemplarze mają kilka takich dysków polipowych. Niekiedy spotyka się egzemplarze, które mają kilka mordek na jednym dysku - prawdopodobnie wtedy koral jest w trakcie podziału. Zwykle koral rośnie w kulistą, nieco wypłaszczoną formę. Dyski polipowe nie maja kolumn. Polipy mają najczęściej kolorystykę jasno-zieloną z różowymi, beżowymi lub jasnobrązowymi mackami.

Na uwagę zasługuje odmiana "Chernobyl", która charakteryzuje się zielonym dyskiem, limonkowymi mackami i niebieskimi lub fioletowymi końcówkami macek.

Zdjęcie: Karol Em, Catalaphyllia jardinei "Chernobyl".

Rozmiar: w akwariach zwykle formują się korale o pokroju płaskiej kopuły o średnicy do 30 cm.

Wymagania: korale te uważane są za mało problemowe i niezbyt wymagające. Mimo to zaleca się aby ogólne parametry wody były mniej więcej podobne jak w przypadku innych koralowców: optymalna temperatura wody 24-27°C, optymalne zasolenie 33-36‰, pH 8,0-8,4, kH 8-12. Koralowce te preferują słaby lub umiarkowanie słaby nurt wody. Należy wybierać im miejscówki dobrze osłonięte przed działaniem strumienia wody najlepiej w okolicach dna zbiornika. Warunki oświetleniowe powinny być umiarkowane. Polipy są aktywne w dzień. Uwaga - korale te są uważane za umiarkowanie agresywne.

Tempo wzrostu: umiarkowane / umiarkowanie szybkie.

Stopień trudności utrzymania: umiarkowanie łatwy / średni.

Odżywianie: koral posiada zooksantelle (algi symbiotyczne), które w odpowiednim oświetleniu dostarczają mu pokarm wytwarzany w procesie fotosyntezy. Koralowiec jest głównie mięsożerny i skupia się na wyłapywaniu mackami zooplanktonu. Koral dosyć sprawnie przemieszcza mackami schwytane ofiary do umieszczonych w środku dysku otworów gębowych. Organizmy te wymagają systematycznego dokarmiania - są dosyć żarłoczne. Szczelina gębowa jest dosyć duża i jest w stanie pozbierać także większy pokarm. Po za tym koral pobiera również zawiesinę organiczną z wody ale wymaga bezwzględnie okresowo grubszego pokarmu - solowca, rozwielitki, lasonoga, wodzienia. Karmienie powinno odbywać się przy wyłączonych pompach filtracyjnych i odpieniaczu białek. Wystarczający czas karmienia to 25-40 minut. Największym problemem jest trzymanie tych korali z innymi zwierzętami rafowymi, ponieważ w trakcie karmienia grubszym pokarmem mogą one wyrywać pożywienie z macek korala i go w ten sposób uszkadzać. W Stanach Zjednoczonych opracowano więc metodę karmienia w zamknięciu dla takich właśnie przypadków. Polega ona na zastosowaniu odciętej górnej części plastikowej butelki po wodzie mineralnej (np. 5 l.), którą nakłada się na korala i izoluje w ten sposób od reszty akwarium. Następnie wstrzykuje się pokarm do środka za pomocą strzykawki i zakręca z góry nakrętkę. Wówczas koralowiec ma czas na spokojne posilenie się natomiast inne zwierzęta są odseparowane dzięki ścianom butelki.

Rozmnażanie: występuje rozmnażanie rozdzielnopłciowe i hermafrodyczne. Dojrzałe gamety są wyrzucane na zewnątrz przez otwór gębowy. Zygota rozwija się w planktonową larwę planuli (orzęsione larwy planktoniczne). Po kilku tygodniach planule osiadają na powierzchniach i tworzą zaczątek formy koralowca. Natomiast w akwariach koralowiec ten samoczynnie dzieli się z czasem na osobne egzemplarze. Akwaryści najczęściej namnażają te korale mechanicznie poprzez podział korala na części i w ten sposób otrzymują więcej osobników. Ważne jest, żeby dzielić koralowca, który posiada kilka dysków polipowych. Odcięty fragment powinien stanowić jeden cały nie uszkodzony polip - wówczas szansa na jego samodzielne życie po podziale jest bardzo duża.

Uwagi: korale te mogą tworzyć związki symbiotyczne z niektórymi zwierzętami - np. z błazenkami.

Zobacz także: 

• O związku symbiotycznym (kliknij, aby przejść).