Zdjęcie: R. Jurjevich, rzeka Margaret, Australia.
Zdjęcie: http://cdn2.arkive.org, Cherax tenuimanus.
Nazwa gatunkowa: Cherax tenuimanus.
Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych: brak. W Australii potocznie zwany jako hairy marron.
Występowanie geograficzne: rzeka Margaret w południowo-zachodniej Australii (gatunek endemiczny).
Wygląd: osobniki żyjące na wolności są w kolorze ciemnym, delikatnie opalizującym na niebiesko. Głowa ma strukturę gładką, natomiast tułów guzkowaty, telson duży i rozłożysty, odwłok szeroki i masywny. Osobniki hodowlane często są w kolorze ciemnoniebieskim. Angielska nazwa "hairy marron" (włochaty marron) jest związana z osadzaniem się pierzastych glonów na głowotułowiu, które pokrywając się osadem sprawiają wrażenie jakby rak był włochaty.
Rozmiar: do 40 cm (licząc bez szczypiec i wąsów).
Długość życia: prawdopodobnie do 18-20 lat.
Typ środowiska: mulista rzeka z gruzem kamiennym.
Zobacz także:
Artykuł - jak urządzić rakarium (kliknij aby przejść)
Wymagane parametry wody: brak danych.
Temperatura: zalecana 24-25°C.
Zalecany minimalny litraż: zależny od wielkości raków i wystroju zbiornika. Dorosłe osobniki (30-40 cm) wymagają bardzo dużych zbiorników o powierzchni dna minimum 2,5 m2. Obecnie raki nie są trzymane w akwariach z uwagi na spadającą ich liczebność w środowisku naturalnym i objęcie ich prawną formą ochrony.
Zachowanie: brak danych.
Dieta: wszystkożerne - zjadają roślinność wodną oraz różnego rodzaju makroglony (nitkowate, wstęgowate itp.). Z pokarmów mięsnych spożywają: padlinę, mięso mięczaków, krewetki. W naturze zwierzęta te żywią się także gnijącymi szczątkami z detrytusu.
Dymorfizm płciowy: u obu płci występują różnice anatomiczne w budowie narządów płciowych.
Rozmnażanie: tarło odbywa się u osobników zwykle w trzecim roku ich życia i jest dosyć brutalne tak jak u większości raków. Samiec chwyta samicę za jej szczypce i rzuca ją na grzbiet. W trakcie tej czynności może nawet odciąć jej niektóre odnóża (które z czasem odrastają). W trakcie kopulacji samiec zostawia spermatofory wokół otworu płciowego samicy. Samica po złożeniu ok. 200-400 jaj (samice o maksymalnych rozmiarach - składają do 800 jaj) i ich zapłodnieniu przez spermatofory - inkubuje je pod swoim odwłokiem przez kilka tygodni. Następnie po wykluciu młode osobniki początkowo trzymają się jeszcze samicy ale bardzo szybko się usamodzielniają. Niestety przegrywają one konkurencję życiową z gatunkiem inwazyjnym Cherax cainii, który w tych samych siedliskach wcześniej się wylęga i szybciej rośnie.
Uwaga: gatunek niegdyś licznie występujący - obecnie ginie w przyrodzie, ponieważ jest wypierany przez innego raka - Cherax cainii, który został wsiedlony do rzeki Margaret. Oba gatunki się także krzyżują w przyrodzie co doprowadza również do zanikania C. tenuimanus. Rząd Australii podjął wysiłki w celu hodowli raka C. tenuimanus w sztucznych hodowlach i próbę wsiedlania go do innych akwenów, w których potencjalnie mógłby się zadomowić.
Cherax tenuimanus jest jednym z największych raków na świecie, który może osiągać wagę nawet 2 kg.
zobacz także:
Artykuł o tasmańskim raku olbrzymim (kliknij, aby przejść)
Tekst: Tommy Aquario