Nazwa polska: brak - w użyciu jest nazwa łacińska - stylopora / stylofora lub nazwa odmiany - milka.

Występowanie geograficzne: gatunek jest szeroko rozpowszechniony w Indo-Pacyfiku (od Morza Czerwonego po Hawaje).

Ogólna charakterystyka: twardy koralowiec typu SPS o małych polipach.

Opis: koral zbudowany jest z twardego szkieletu z węglanu wapnia i węglanu magnezu, posiada małe polipy. Palce są grube i tępo zakończone, często grubsze na końcach. Gałęzie praktycznie cały czas ulegają pogrubieniu w trakcie życia tego korala (inaczej niż u Acropor i Seriatopor). Ciekawe kształty gałęzi wyglądają nieco śmiesznie, wręcz bajkowo. Polipy w zależności od odmiany mogą mieć różna kolorystykę (ale jednobarwną). Najczęściej dominują odmiany o kolorze - zielonym, błękitnym, różowym, turkusowym, fioletowym. Nie są to korale agresywne - parzące.

Rozmiar: w akwariach jak i w naturze formują się krzaki o średnicy do ok. 35 cm (w optymalnych warunkach).

Wymagania: korale te są średnio wymagające spośród akwariowych koralowców typu SPS. Nie nadają się do świeżych akwariów. Specjaliści zalecają aby wprowadzać je tylko do w miarę dojrzałych biologicznie systemów (akwariów funkcjonujących minimum 9-12 miesięcy). Ogólne parametry wody powinny być następujące: optymalna temperatura wody 24-27°C, optymalne zasolenie 33-36‰, pH 8,0-8,4, nurt wody silny lub umiarkowanie silny, silne oświetlenie - (najlepsze efekty osiąga się przy zastosowaniu specjalistycznych markowych lamp rafowych). Koralowiec nie lubi kwaśnej wody i nie toleruje organiki w wodzie - zarówno poziom azotanów jak i fosforanów powinien być w minimalnych ilościach. Wskazane jest dozowanie systematyczne różnych suplementów oraz wapnia i magnezu, gdyż spore ilości tych związków organizmy te wyciągają z wody. Dobrze rosną przy częstych podmianach wody (np. co tydzień 10-15% objętości). Korale te należy osadzać na twardych skałach. W trakcie prac pielęgnacyjnych należy również uważać na twarde gałązki korala, które łatwo można odłamać ruchem ręki.

Tempo wzrostu: średnio-wolne. Rosną jednak nieco szybciej niż inne "gałęziaste" korale SPS.

Stopień trudności utrzymania: średni - poleca się te korale jako pierwsze spośród grupy korali typu SPS.

Odżywianie: korale te odżywiają się za pomocą drobnych wysuwanych polipów, które wyciągają substancje odżywcze z wody. Dla lepszej kondycji zaleca się dozowanie fitoplanktonu i zawiesiny z zooplanktonu co drugi lub trzeci dzień (w tym czasie pompy filtrujące i odpieniacz powinny być wyłączone). W takim przypadku wystarczający czas karmienia to 30 minut. Można stosować również sztuczne fluidy i inne pokarmy w płynach w formie odżywek. Styllopory są wyposażone w algi symbiotyczne - zooksantele, dzięki którym odżywiają się one dzięki światłu. Zalicza się je do koralowców fotosyntezujących. Bardzo atrakcyjnie świecą w świetle aktynicznym. W dobrze oświetlonych akwariach będą w ten sposób również się dodatkowo odżywiać.

Rozmnażanie: w naturze u tego rodzaju występuje pora rozrodu, w której poszczególne koralowce produkują masowo do toni wodnej gamety (komórki rozrodcze), z których formują się planule (orzęsione larwy). Planule z czasem osiadają na twardych powierzchniach i rozwijają się w koralowe. Wiadomo, że Stylophora w środowisku naturalnym również mnoży się poprzez odłamane kawałki, które trafiając na podatne podłoże - np. klinując się w skale mogą tam przyrosnąć i wytworzyć nowego koralowca. W akwariach Styllopory namnaża się poprzez mechaniczny podział krzaka w tym podział na małe szczepki. Wystarczy odciąć jedną gałązkę (nawet o wielkości 5 cm) i przykleić do skałki lub podstawki. Z czasem uformuje się z niej nowy osobnik, który będzie żyć swoim życiem.

Uwagi: brak.