Aplysia sp. w trakcie pływania
Nazwa gatunkowa: Aplysia spp.
Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych: brak, aczkolwiek potocznie nazywana jest czasami zającem morskim (ze względu na specyficzny kształt ciała przypominający sylwetkę zająca)
Rozmiar / Wygląd / Ubarwienie: do najpopularniejszych gatunków z rodzaju Aplysia należą:
Aplysia dactylomela - rozmiar do 40 cm, ciało barwy czarnej, szarej, beżowej, brązowej lub żółtawej w cętki w kształcie okręgów. Występuje w ciepłych morzach przynależnych do Atlantyku (karaiby, Morze Śródziemne)
Aplysia argus - do ok. 40 cm, ciało barwy czarnej, szarej, beżowej, brązowej lub żółtawej w cętki w kształcie okręgów (bardzo podobny do A. dactylomela). Występuje w ciepłych morzach przynależnych w Indo-Pacyfiku.
Aplysia parvula - do ok. 6 cm (jeden z mniejszych gatunków z rodzaju Aplysia), w różnej bogatej kolorystyce, często obrzeża wystających części jego ciała są podkreślone innym kolorem np. czarnym lub ciemnoniebieskim. Ślimak kosmopolityczny - występuje w wielu rejonach świata ciepłych mórz przynależnych do Atlantyku, Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku. Często trafia do akwariów - zwykle odławiany w Indonezji, na Filipinach i w Australii i stamtąd trafia do sprzedaży.
Aplysia fasciata - do 40 cm, ciało zwykle barwy brązowej lub czarnej w białe nieregularne kropki. Występuje głównie na zachodnim wybrzeży Ameryki (od USA - Florydy aż po Brazylię). Notowany również sporadycznie w Morzu Śródziemnym, gdzie prawdopodobnie został zawleczony.
Aplysia californica - do ok. 30-35 cm, ciało barwy czarnej, szarej, beżowej, brązowej lub żółtawej w małe luźno rozmieszczone, niezbyt liczne ciemne kropki pigmentowe. Występuje głównie na zachodnim pacyficznym wybrzeżu Ameryki (USA, Meksyk).
Mniejsze formy można znaleźć także na zimniejszych akwenach na glonowiskach np. w południowych rejonach Wysp Brytyjskich czy Japonii.
Muszla: jest silnie zredukowana i ma charakter szczątkowy, znajduje się na grzbiecie, jest mała i słabo widoczna (czasami znajduje się pod płaszczem).
Typ środowiska: cechą wspólną większości ślimaków z rodzaju Aplysia jest przebywanie wśród makroglonów na płyciznach (zwykle 0,5-4 m.). Duże ślimaki nadają się głównie do akwariów skalnych z makroglonami - w akwariach rafowych z koralowcami mogą powodować szkody - odłamywanie korali, przestawianie szczepek, przestawianie skałek itp.
Wymagane parametry wody: 7,9-8,4 PH. Zalecane zasolenie 34-36‰. W Morzu Śródziemnym występują bardziej zimnolubne gatunki o podobnym wyglądzie, które preferują temperatury 12-25°C.
Temperatura: 22-26°C.
Zalecany minimalny litraż: Aplysia parvula - 120 l., dla dużych pozostałych gatunków powinno się przeznaczać spore akwaria. Przykładowo ślimak o wielkości 20 cm będzie produkować znaczne ilości odchodów i aby nie zaburzać funkcjonowania filtracji akwarium powinno mieć ok. 800 l. wody w obiegu. Dodatkowo wiele gatunków z rodzaju Aplysia produkuje specjalny płyn atramentowy, który uwalnia w przypadku zagrożenia. Z reguły nie są to substancje toksyczne, jednak mogą wpływać na pogorszenie jakości wody - stąd zalecane są duże litraże.
Zachowanie: ślimaki dosyć aktywne, żarłoczne, większość gatunków osiąga duże rozmiary - należy odpowiedzialnie planować ich zakup i mieć na uwadze to, że ślimak z czasem znacznie wyrośnie. Niektóre gatunki potrafią pływać w toni wodnej. Wówczas boczne, wysunięte części płaszcza są używane jak skrzydła - bardziej jest to jednak ruch falujący, który umożliwia ślimakowi dryfowanie w toni).
Zdjęcie: Dimitris Siskopoulos, Aplysia fasciata, Grecja, CCA-SA 2.0.
Zdjęcie: Dimitris Siskopoulos, Aplysia fasciata podczas pływania, Grecja, CCA-SA 2.0.
Dieta: roślinożerne - makroglony (najlepiej żywe lub w formie mrożonej - oczywiście po rozmrożeniu).
Rozmnażanie: ślimaki rozdzielnopłciowe, składają lepkie jaja w taśmowatych pakietach (w sznurkach).
Uwagi: większość gatunków jest niejadalna z uwagi na to, że mięso tych zwierząt zawiera toksyny. Innym podobnym rodzajem ślimaków jest Dolabella, którą również określa się mianem zająca morskiego.