Boraras brigittae 345

Nazwa gatunkowa: Boraras brigittae

Nazwa polska: razbora borneańska.

Występowanie geograficzne: Wyspa Borneo w Azji Południowo-Wschodniej (Malezja, Indonezja).

Wygląd: oczy duże, budowa filigranowa, tułów cienki i długi, płetwa ogonowa wcięta. Ubarwienie różowe, ryby posiadają czarny pas wzdłuż tułowia, który w środkowej części jest wypukły.

Ogólna charakterystyka: mała karpiokształtna ryba słodkowodna z Azji Południowo-Wschodniej.

Rozmiar: do 2 cm.

Długość życia: brak danych.

Typ środowiska: mniejsze rzeki oraz strumienie w obszarach zalesionych (lasy deszczowe) o słabym nurcie wody.

Wystrój zbiornika: ryby nadają się do akwariów roślinnych, czarnych wód, towarzyskich oraz nanoakwariów. Najlepsze otoczenie dla nich będą stanowić kompozycje z grubego drewna (korzeni), rozmaitej roślinności w tym gatunków o szerokich liściach z podłożem żwirowym, piaszczysto żwirowym lub substratem.

Zobacz także:

Artykuł o nanoakwariach (kliknij, aby przejść)

Wymagane parametry wody: pH 5,6-6,5.

Temperatura: zalecana 24-27°C.

Zalecany minimalny litraż: 30 l.

Zachowanie: spokojne i towarzyskie. Jest to ryba ławicowa, która najlepiej się czuje i prezentuje w grupie minimum 10 osobników (zaleca się jednak większe grupy). W małym stadzie wykształca się zwykle hierarchia. Jednak ryby nie walczą zaciekle o swoją pozycję i tolerują się wzajemnie. Samce mogą toczyć między sobą niegroźne potyczki w ramach stada. Ryby starają się trzymać razem. Preferują środkową strefę zbiornika.

Dieta: głównie mięsożerne - w naturze jest to drobny zooplankton. W akwariach można podawać rozwielitkę, wylęg solowca, widłonogi - np. cyklop i mikro suchą karmę (rozmiar XS). Można stosować również suchą karmę dla ryb wszystkożernych (także dla narybku -ze względu na bardzo mały otwór gębowy).

Dymorfizm płciowy: samce są odrobinę smuklejsze od bardziej krągłych samic. Mogą mieć również nieco żywsze kolory w okresie tarła, dorosłe i dorodne samice są o 2-3 mm większe.

Rozmnażanie: łatwe, do tarła często dochodzi w akwariach bez zabiegów hodowcy. Ikra jest najczęściej przyklejana na spodzie szerokich liści (hygrohili corymbosy, żabienic, kryptokoryn, anubiasów) partiami po kilka sztuk (w trakcie całego tarła ziaren ikry jest zwykle 30-50 szt.). Ikra prawidłowo się rozwija w wodzie kwaśnej i miękkiej (w pH mniejszym niż 6). Odchów młodych jest możliwy tylko w osobnym akwarium tarliskowym lub w akwarium jednogatunkowym, gdyż ryby dorosłe nie zjadają swojej ikry oraz wylęgu. Narybek jest bardzo mały i sporym wyzwaniem jest jego wykarmienie. Na początku skarmiać należy pierwotniakiem.

Uwagi: brak.

Zgoda na pliki cookie i przetwarzanie danych

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.