Amphiprion ocellaris w ukwiale.

Nazwa gatunkowa: Amphiprion ocellaris.

Nazwa polska: błazenek plamisty, błazenek okoniowy. Potocznie nazwany jest także jako "Nemo" (od błazenka, głównego bohatera bajki dla dzieci - "Gdzie jest Nemo?").

Występowanie geograficzne: gatunek powszechnie spotykany w Zachodnim Pacyfiku na wodach Filipin, Tajlandii, Malezji i Indonezji oraz północnej Australii a także na wschodnich krańcach Oceanu Indyjskiego.

Wygląd: tułów pomarańczowy, na nim trzy białe pasy (środkowy w kształcie trójkąta, pas na głowie lekko zakrzywiony) - pasy te obrzeżone są zwykle kolorem czarnym. Krańce płetw posiadają zazwyczaj czarny obrys (u niektórych odmian czarny obrys jednak nie występuje).

Rozmiar: do około 12 cm w naturze, w akwariach do ok. 10 cm.

Długość życia: do ok. 12 lat.

Typ środowiska: gatunek żyje na rafie koralowej w bliskiej odległości od brzegu na niewielkich głębokościach (zwykle 3-15 m.) w symbiozie z ukwiałami parzącymi, które zamieszkuje - uodparniając się na ich parzydełka. Można również zamiennie przeznaczyć błazenkom do zamieszkania i rozrodu koralowce takie jak np. Euphylia spp. lub Goniopora spp..

Zobacz także:

Artykuł o związku symbiotycznym (kliknij, aby przejść)

Wymagane parametry wody: KH 8-12, pH 8,0-8,4, zasolenie ok. 35,5‰.

Temperatura: zalecana 24-28°C

Zalecany minimalny litraż: ok. 100 l. dla samotnej pary lub 200 l. dla jednej pary w akwarium wielogatunkowym. Dwie pary wymagają odpowiednio dużego zbiornika, żeby mogły być od siebie odseparowane znacznym buforem obszaru - szacuje się, że wówczas powinno to być minimum 500-600 l. dla jednej pary (dwie pary - odpowiednio 1000-1200 l.)

Zachowanie: ryby spokojne, bezkonfliktowe, dobierają się w monogamiczne trwałe pary, trzymają się wokół wybranego przez siebie ukwiała. Błazenki te mają specyficzny sposób pływania o ruchu kołysząco-tańczącym (ciało wije się wężowatymi ruchami). W akwariach ryby te należy trzymać w parze.

Zdjęcie: Emilia Wapińska, nano zbiornik przeznaczony dla błazenków.

Dieta: żywi się drobnym zooplanktonem. Można podawać żywe lub mrożone lasonogi, ikrę, solowca, rozwielitkę, oczlika, szklarkę itp. Gatunek ten chętnie spożywa suchą, sztuczną karmę.

Dymorfizm płciowy: młode ryby są hermafrodytami - mają zarówno cechy męskie jak i żeńskie, gdy podrosną stają się samcami. Trzymając dwie lub więcj ryb dominujący samiec przekształca się w samicę, wtedy staje się większy i bardziej masywny. Dlatego do akwariów najlepiej nabyć dwie młode sztuki jednakowej wielkości, z których jedna (dominująca) ryba, przekształci się w samicę.

Rozmnażanie: Amphiprion ocellaris to gatunek z powodzeniem rozmnażany w niewoli, prawdopodobnie duża część dostępnych na rynku ryb pochodzi obecnie już ze sztucznych hodowli. Dobrane pary podchodzą do tarła regularnie w zbiornikach akwariowych. Ikra składana jest u podstawy ukwiała. Samiec bezpośrednio opiekuje się ikrą, napowietrzając ją i stale czyszcząc. Po wylęgu jeszcze przez pewien czas młode zostają przy rodzicach. Bardziej doświadczeni akwaryści są w stanie odchować wylęg w zbiorniku jednogatunkowym, uruchamiając hodowlę planktonu i przystosowując odpowiednio filtrację w zbiorniku dla potrzeb narybku. 

Uwagi: bardzo podobnym gatunkiem jest Amphiprion polymnus, który posiada podobny wzór na ciele o ubarwieniu czarno-białym.

Młode błazenki przy ukwiałach.

Zdjęcia: Francois Libert, Amphiprion ocellaris, odmiana nie posiadająca czarnego odcięcia białych pasów, CC BY-NC SA 2.0

Zdjęcie: Hafriz, ikra błazenków.