Zdjęcia: Francois Libert, https://www.flickr.com, Ostorhinchus aureus, CC BY-NC SA 2.0
Zdjęcie: Jon Hanson, Ostorhinchus aureus, CC BY-NC SA 2.0
Nazwa gatunkowa: Ostorhinchus aureus.
Nazwa polska: brak. Postulowana nazwa - kardynał ogonopręgi.
Występowanie geograficzne: gatunek szeroko rozpowszechniony w Oceanie Indyjskim (Morze Czerwone, Zatoka Perska, kanał Mozambicki, wody wokół Półwyspu Indyjskiego) i Zachodnim Pacyfiku (wody Malezji i Indonezji, Północnej Australii, wody Papui Nowej Gwinei).
Wygląd: tułów podłużny krępy, pyszczek zaokrąglony - duży, oczy bardzo duże, na grzbiecie występuje podwójna trójkątna płetwa grzbietowa, płetwa ogonowa wcięta. Tułów w zależności od odmiany perłowo biały, biały opalizujący na różowo, lub biało-żółty. U nasady płetwy ogonowej dobrze widoczna czarna pręga. Płetwy przezroczyste lub o lekkim podbarwieniu różu, fioletu, złotego. Końcówka pyska ciemnoniebieska lub ciemnofioletowa.
Rozmiar: do 12,5 cm w naturze. W akwariach docelowo nieco mniejsze.
Długość życia: brak danych.
Typ środowiska: żyje głównie na płyciznach w środowiskach skalnych i wśród podwodnych obszarów trawiastych. Na rafach koralowych spotykany rzadko.
Wymagane parametry wody: KH 8-12, pH 8.1-8.4, sg 1.023-1.025.
Temperatura: zalecana 24-27°C
Zalecany minimalny litraż: ok. 300 l. w akwarium wielogatunkowym lub 180 l. w akwarium jednogatunkowym..
Zachowanie: w naturze dorosłe ryby są spotykane w dużych grupach (kilkadziesiąt osobników) okresowo. Najczęściej dorosłe ryby żyją w parach. Młode osobniki trzymają się stale w grupach. W akwariach można pielęgnować jedną parę ale jej dobór należy przeprowadzić z grupki ryb. W dzień ryby te są mniej aktywne natomiast w nocy bardziej - wtedy głównie żerują. Gatunek ten nadaje się do akwariów rafowych - nie niszczy korali. W akwarium dobrana para obiera swoją miejscówkę, której stale się trzyma.
Dieta: żywi się drobnym zooplanktonem pływającym. Można podawać żywe lub mrożone lasonogi, ikrę, solowca, rozwielitkę itp. Najlepiej żeruje po zmroku lub wczesnym rankiem, gdy oświetlenie jest stłumione. Niektóre źródła wskazują że ryby odżywiają się również w niewielkim stopniu glonami i makroglonami (do 10-15% diety).
Dymorfizm płciowy: bardzo trudny do rozróżnienia.
Rozmnażanie: dobrane pary podchodzą do tarła regularnie w zbiornikach akwariowych. Wiadomo, że samiec głownie inkubuje ikrę w swoim pysku. W tym czasie nie żeruje, po wykluciu młode wypuszcza w bezpiecznym miejscu - najczęściej wśród skał, makroglonów, przy jeżowcu. Młode razem chronią się w większej grupie przed zagrożeniami. Można je skarmiać pyłem w zawiesinie dla narybku, żywym planktonem, drobnym wylęgiem solowca. Pokarm należy podawać w okolice stada kilka razy dziennie przy wyłączonych pompach w zbiorniku i wyłączonym odpieniaczu.
Uwagi: Ostorhinchus aureus bywa mylony z bardzo podobnym gatunkiem Ostorhinchus fleurieu. Jednak ten ostatni posiada nieco mniej wyraźne pastelowe kolory, a pręga na ogonie jest u niego bardziej rozmyta (często ma okrągły kształt). Ryba ta jest zwykle w miedzianym ubarwieniu tułowia i nie posiada z reguły żółtego koloru na podbrzuszu. Jednak warunki hodowlane jak i wymagania obu tych gatunków są praktycznie identyczne.