Zdjęcie: Thomas von Rintelen, Rury Eprilurahman & Christian Lukhaup, Cherax alyciae, CC BY 3.0

Nazwa gatunkowa: Cherax alyciae.

Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych: brak.

Występowanie geograficzne: w Zachodniej Papui (indonezyjskiej).

Wygląd: najpopularniejsza odmiana barwna ma kombinację bieli, pomarańczowego i niebieskiego koloru. Na odwłoku niebieska barwa może przechodzić w szarą.

Rozmiar: do 15 cm (licząc bez szczypiec i wąsów). 

Długość życia: prawdopodobnie mniej niż 10 lat.

Typ środowiska: słodkie chłodne wody w lasach deszczowych.

Zobacz także:

Artykuł - jak urządzić rakarium (kliknij aby przejść)

Wymagane parametry wody: brak danych, zaleca się wodę o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym.

Temperatura: zaleca się 20-25°C. Spadek aktywności we wskazanej temperaturze może świadczyć o niedostatecznym dotlenieniu wody (wówczas należy wyposażyć zbiornik w dodatkowe napowietrzanie wody).

Zalecany minimalny litraż: zależny od wielkości raków i wystroju zbiornika. Samotnie trzymany dorosły rak zadowoli się akwarium 80 litrowym. Dla kilku osobników wystarczy zbiornik o długości 150 cm (minimum 300 litrów). Kluczowa jest powierzchnia dna, która jest ważniejsza niż wysokość akwarium, ponieważ raki poruszają się po dnie.

Zachowanie: agresywny i terytorialny, unika toni wodnej trzymając się dna. Możliwe jest wprowadzenie do zbiornika ryb, które żyją w toni wodnej lub przy powierzchni (w wysokich akwariach). W akwariach raki te mogą uszkadzać rośliny, polować na mięczak i inne drobne skorupiaki. Jako dekoracji należy użyć kamieni i korzeni ze żwirowym podłożem (w miękkim podłożu raki będą nieustannie kopać i mącić wodę). Warto przygotować kilka kryjówek. Raki są agresywne i terytorialne. Wymagane jest przykrycie akwarium.

Dieta: wszystkożerne - zjadają roślinność wodną oraz różnego rodzaju makroglony (nitkowate, wstęgowate itp.). Z pokarmów mięsnych spożywają: padlinę, mięso mięczaków (można co pewien czas podawać żywe lądowe ślimaki), kiełże, krewetki, filety rybne. W naturze zwierzęta te żywią się także gnijącymi szczątkami z detrytusu.

Dymorfizm płciowy: u obu płci występują różnice anatomiczne w budowie narządów płciowych i ich umiejscowieniu.

Rozmnażanie: tarło jest dosyć brutalne tak jak u większości raków. Samiec chwyta samicę za jej szczypce i rzuca ją na grzbiet. W trakcie tej czynności może nawet odciąć jej niektóre odnóża (które z czasem odrastają). W trakcie kopulacji samiec zostawia spermatofory wokół otworu płciowego samicy. Samica po złożeniu jaj pod odwłok i zapłodnieniu ich przez spermatofory inkubuje je przy sobie. Po pewnym czasie następuje wyklucie młodych osobników, które początkowo trzymają się przy samicy by z czasem się usamodzielnić.

Uwaga: wcześniej rak ten był uważany za jedną z odmian barwnych gatunku Cherax peknyi, jednak po dogłębnych badaniach uznano go za osobny gatunek.

Tekst: Tommy Aquario