Zdjęcie: Artur Janowski, Rhodactis inchoata.
Nazwa polska: potocznie używa się nazwy spolszczonej - rodaktis.
Występowanie geograficzne: w zależności od gatunku - ciepłe wody Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku.
Ogólna charakterystyka: pospolity w akwariach koralowiec miękki należący do grzybowieńców.
Opis: kształt okrągły - dyskowaty, talerzowaty ale zwykle lekko nieregularny. Brzegi dysku z reguły są lekko postrzępione, polipy grudkowate (na dysku). Po środku talerza znajduje się otwór gębowy - lekko wypukły. Pokrojem koral przypomina grzyba o dużym kapeluszu i małej, krótkiej stopie. Kapelusz jest zwykle grudkowaty. Nieco inaczej wygląda Rhodactis indosinensis (rodaktis włosowaty), który często mylony bywa z Ricordeą. Ma on podłużne krótkie macki, nieco dłuższe na obrzeżach swojego dysku.
Rhodactisy są koralami szeroko dostępnymi w akwarystyce i relatywnie tanimi - zwłaszcza odmiany o mniej ciekawej kolorystyce. Dzikie rhodactisy są mało atrakcyjne wizualnie i rosną nieco mniejsze. Rhodactisy mają kolorystykę rozmaitą - te najbardziej cenione posiadają barwy fioletowe, zielone, bordowe, czerwone, niebieskie. Natomiast te najtańsze są zwykle brązowe lub beżowe, czasem różowe i jedynie połyskują refleksami. Korale te mogą mieć różne wzory - plamki, wzory pierścieniowe, moro. Dyski są pootwierane głównie w dzień gdy korale są aktywne, natomiast na noc stają się zwiotczałe. Wraz z wykryciem promieni słonecznych ponownie się pompują. Dobrze odżywione i dokarmiane produkują śluz, który jest wyrzucany przez otwór gębowo-wydalniczy (są to produkty przemiany materii). Uwaga - rhodactisy mają słabo parzące właściwości i są w stanie uruchomić procesy parzenia chemicznego gdy poczują się zagrożone w swoim otoczeniu przez inne gatunki korali.
Rozmiar: w akwariach Rhodactis ichoata przeważnie osiąga 4-8 cm średnicy. W akwariach największe rhodactisy mogą osiągać w dobrych warunkach nawet 13-14 cm średnicy.
Wymagania: korale to lubią wodę lekko bogatą w składniki odżywcze (organikę) - czyli nieznacznie podwyższone wartości azotanów i fosforanów. W wodzie o idealnych parametrach rafowych także rosną dosyć dobrze. Ogólne parametry wody takie jak w przypadku innych koralowców: optymalna temperatura wody 23-27°C, optymalne zasolenie 33-36‰, pH 8,1-8,4, nurt wody słaby. Koralowiec jest średnio lub mało wymagający jeżeli chodzi o warunki wodne i dlatego polecany jest początkującym akwarystom morskim. Rhodactisy preferują słabe lub umiarkowane oświetlenie.
Tempo wzrostu: średnie.
Stopień trudności utrzymania: łatwy w uprawie.
Odżywianie: korale te odżywiają się głównie "nawachlowując" wodę bogatą w zawiesinę i cząstki organiczne do otworu gębowego. Zwierzęta te są wszystkożerne - drobny zooplankton, fitoplankton, zawiesina organiczna, sztuczne fluidy itp. Można je dokarmiać dla lepszej kondycji 2-3 razy w tygodniu grubszym pokarmem mięsnym (lasonogi, rozwielitka, wodzień, małe solowce). Warto czasem w okolice mordki wrzucić jakiś grubszy kawałek pokarmu. Wówczas koral powoli się zwinie w kulkę wyczuwając pokarm i przesunie kawałek pokarmu w kierunku otworu gębowego po czym ponownie się rozprostuje. Takie dokarmianie pozwoli na szybszy wzrost tych koralowców. Rhodactisy są wyposażone w algi symbiotyczne - zooksantele, dzięki którym odżywiają się one dzięki światłu - jednak ten typ odżywiania ma u tych korali mniejsze znaczenie.
Rozmnażanie: płciowe (planule), przez naturalny podział i przez mechaniczną fragmentację. W akwariach koralowiec w dobrych warunkach potrafi się dzielić, rozsiewać i przesuwać obszarowo swój zasięg zajmując nowe miejsca na skałach. Rhodactisy w naturze potrafią tworzyć połaciowe zbiorowiska kolonijne. Jednak w akwarystyce najczęściej rozmnaża się je przez mechaniczny podział. Można odciąć kawałek kapelusza, który wystarczy przytwierdzić do skałki klejem. W ten sposób mamy szansę (ok. 25% sukcesu) na uformowanie się ze szczepki nowego osobnika. Specjaliści zalecają podział kapelusza na dwie równe symetryczne części, tnąc przez otwór gębowy. Wówczas szansa na uformowanie się nowego osobnika wynosi ok. 50-60% o ile matecznik jest w dobrej kondycji. Z obciętego matecznika z czasem regeneruje się cały koral.
Uwagi: Rhodactisy są czasem mylone przez laików z blisko spokrewnionymi koralowcami z rodzaju Ricordea i Discosoma. Gatunek Rhodactis howesii, jest silnie toksyczny - zaleca się używanie podczas prac przy koralu środki ochronne - rękawice gumowe, gogle, maseczkę ochronna na twarz. Profilaktycznie lepiej takie środki używać także przy wszystkich Rhodactisach.