Zdjęcie: Tino Strauss, Pristigenys serrula, CC BY-SA 3.0
Zdjęcie: Pablo A. Arias Cid, Pristigenys serrula, młody osobnik o czerwonym ubarwieniu.
Nazwa gatunkowa: Pristigenys serrula.
Nazwa polska: brak.
Występowanie geograficzne: dosyć pospolicie - Wschodni Pacyfik wzdłuż wybrzeża obu Ameryk od południowej Kanady w okolicach Vancouver aż do południowego Chile.
Wygląd: oczy są bardzo duże i czerwone, pysk jest w ustawieniu skośnym z wystającą dolną szczęką, tułów zaokrąglony i wysoki, w której znajdują się zęby, płetwy brzuszne bardzo duże, płetwa ogonowa wachlarzowata. Gatunek ten ma ubarwienie szare, beżowe, brązowe a nawet czerwonawe (zwłaszcza u młodych osobników). Dominujące ubarwienie zależy od diety, warunków środowiska jak i od cech genetycznych lokalnych populacji. Na ciele słabo zauważalne są szerokie pionowe pasy.
Rozmiar: w naturze do 34 cm (bardzo rzadko) - zazwyczaj 20-25 cm.
Długość życia: brak danych.
Typ środowiska: różnorodne siedliska skaliste na głębokości 6-100 m. (zwykle w głębszych partiach).
Wymagane parametry wody: KH 7-12, pH 8.0-8.4, zasolenie ok. 32-35‰.
Temperatura: zalecana 19-26°C. Ryby były odławiane w temperaturze nawet 16°C.
Zalecany minimalny litraż: ok. 720 l. i 180-200 cm długości zbiornika.
Zachowanie: mało wiadomo o zachowaniu tych ryb w akwariach, aczkolwiek ryby te bywają trzymane przez akwarystów amerykańskich. Jest to gatunek o nocnym trybie życia, wówczas wtedy żeruje i jest aktywny. W zbiorniku wymagane jest nocne oświetlenie w postaci rozproszonego słabego strumienia światła.
Dieta: mięsożerny - żywi się głównie zooplanktonem wodnym, skorupiakami, mięczakami i innymi małymi bezkręgowcami zamieszkującymi skały. Można podawać lasonogi, drobne krewetki, dużego solowca, kiełże. Z przyjmowaniem karmy suchej bywa różnie - są doniesienia, że w niektórych przypadkach ryby ja przyjmowały ale w większości przypadków wymagały pokarmu żywego lub mrożonego.
Dymorfizm płciowy: brak danych.
Rozmnażanie: o tarle nie wiadomo zbyt wiele. Ikra jest bardzo drobna i bytuje planktonicznie w toni wodnej. Rodzice po tarle nie interesują się ikrą. Po czasie wykluwają się z niej przezroczyste małe larwy z woreczkiem żółtkowym. Dopiero w kolejnym stadium ryby nabierają pigmentu i jako młode osobniki płyną w kierunku dna gdzie kryją się wśród skał.
Uwagi: ryba dosyć problematyczna w typowych akwariach morskich ze względu na tryb życia i dietę. Gatunek przeznaczony jest raczej dla specjalistów - hobbystów.