Zdjęcia: Chris Lukhaup, Trigonostigma espei.
Nazwa gatunkowa: Trigonostigma espei
Nazwa polska: razbora "espei".
Występowanie geograficzne: Półwysep Indochiński w Azji Południowo-wschodniej (Kambodża, Tajlandia).
Wygląd: oczy duże, pyszczek zaostrzony, tułów kształtem przypomina romb, płetwa ogonowa wcięta. Ubarwienie srebrzysto-różowe, ryby opalizują na pomarańczowo. Ciemny klin w tylnej części tułowia jest wąski i z jednej strony zakrzywiony.
Ogólna charakterystyka: mała karpiokształtna ryba słodkowodna z Azji Południowo-wschodniej.
Rozmiar: 2,5 cm.
Długość życia: brak danych.
Typ środowiska: mniejsze rzeki oraz strumienie o mulistym podłożu w zalesionych obszarach nizinnych o słabym nurcie wody, silnie zarośnięte roślinnością brzegową.
Wystrój zbiornika: ryby nadają się do akwariów roślinnych, towarzyskich oraz nanoakwariów. Najlepsze otoczenie dla nich będą stanowić kompozycje z grubego drewna (korzeni), rozmaitej roślinności w tym gatunków o szerokich liściach z podłożem żwirowym, piaszczysto żwirowym lub substratem.
Zobacz także:
Artykuł o anoakwariach (kliknij, aby przejść)
Wymagane parametry wody: pH 6,4-6,8.
Temperatura: tolerowana 22-28°C, zalecana 24-26°C.
Zalecany minimalny litraż: 30 l.
Zachowanie: spokojne i towarzyskie. Jest to ryba ławicowa, która najlepiej się czuje i prezentuje w grupie minimum 8-10 osobników. W małym stadzie wykształca się zwykle hierarchia. Jednak ryby nie walczą zaciekle o swoją pozycję i tolerują się wzajemnie. Samce mogą toczyć między sobą niegroźne potyczki w ramach stada. Ryby starają się trzymać razem. preferują środkową strefę zbiornika.
Dieta: wszystkożerne ze znaczną przewagą pokarmów mięsnych - w naturze żywią się małymi insektami, larwami i planktonem. W akwarium przyjmują każdy rodzaj pożywienia - suche, mrożone i żywe (np. oczlik, rozwielitka, wylęg solowca). Można podawać suchą karmę dla ryb wszystkożernych.
Dymorfizm płciowy: samce są odrobinę smuklejsze od bardziej krągłych samic. Mogą mieć również nieco żywsze kolory w okresie tarła.
Rozmnażanie: łatwe, do tarła często dochodzi w akwariach bez zabiegów hodowcy. Ikra jest najczęściej przyklejana na spodzie szerokich liści (hygrohili corymbosy, żabienic, kryptokoryn, anubiasów) partiami po kilka sztuk 9 (w trakcie całego tarła ziaren ikry jest zwykle 25-40 szt. Odchów młodych jest możliwy tylko w osobnym akwarium tarliskowym.
Uwagi: T.espei jest mylona z bardzo podobnym ale większym gatunkiem T.heteromorpha (razbora klinowa), której klin jest znacznie szerszy a osobniki są bardziej wygrzbiecone oraz z gatunkiem T.hengeli.