Zdjęcia: Francois Libert, https://www.flickr.com, Sphaeramia nematoptera, CC BY-NC SA 2.0
Nazwa gatunkowa: Sphaeramia nematoptera.
Nazwa polska: potocznie gatunek nazywany przez akwarystów - piżamka.
Występowanie geograficzne: gatunek występuje w Zachodnim Pacyfiku (Indonezja, Tajlandia, Malezja, Wietnam, Filipiny, Północna Australia aż do Mikronezji) oraz we wschodnich krańcach Oceanu Indyjskiego (Od Myanmy aż do Zachodniej Australii).
Wygląd: tułów krępy, płetwy zaokrąglone, oczy duże, łuski również duże. Ciało jasne, przez środek tułowia przechodzi czarny szeroki pionowy pas.
Rozmiar: do około 8,5 cm w naturze, do 7,5 cm w akwariach.
Długość życia: brak danych.
Typ środowiska: ryba często trzymana jest w zbiornikach rafowych, jednak z tym typem środowiska nie nic wspólnego, gdyż zamieszkuje nadbrzeżne lasy mangrowe, żyjąc wśród plątaniny gałęzi, na płyciznach (0,5-12 m. głębokości) w osłoniętych zatokach i lagunach (często w estuariach) nad dnem piaszczystym.
Wymagane parametry wody: pH 7,9-8.4, zasolenie 26-35‰ (jakiekolwiek zmiany zasolenia powinny przebiegać stopniowo).
Temperatura: zalecana 24-27°C
Zalecany minimalny litraż: ok. 140 l. dla kilku sztuk w zbiorniku wielogatunkowym.
Zachowanie: w naturze dorosłe ryby są spotykane w dużych grupach, liczących kilkadziesiąt osobników - w akwariach zaleca się trzymanie minimum 6 osobników. Ryby mimo, że znajdują się w grupie to dobierają się w monogamiczne pary. Są bezproblemowe jeżeli chodzi o ich zachowanie. Inne gatunki traktują pokojowo lub neutralnie. Najczęściej dryfują w jednym i tym samym miejscu. Lubią ciepłą wodę, bardziej aktywne są nocą, w dzień mniej aktywne - zapadają w rodzaj letargu - pewnego rodzaju uśpienie, będąc jednocześnie świadomymi. Gatunek ten nadaje się do akwariów rafowych - nie niszczy korali.
Dieta: żywi się drobnym zooplanktonem pływającym. Można podawać żywe lub mrożone lasonogi, ikrę, solowca, rozwielitkę itp. Najlepiej żeruje po zmroku lub wczesnym rankiem, gdy oświetlenie jest stłumione.
Dymorfizm płciowy: bardzo trudny do rozróżnienia.
Rozmnażanie: dobrane pary podchodzą do tarła regularnie w zbiornikach akwariowych. Niekiedy młode samoistnie się odchowują - zwykle pojedyncze sztuki z miotu. Samiec ikrę inkubuje w pysku. W tym czasie nie żeruje, po wykluciu młode wypuszcza wśród plątaniny mangrowych gałęzi. Wylęg można skarmiać pyłem w zawiesinie dla narybku, żywym planktonem, larwą solowca. Pokarm należy podawać w okolice ławicy narybku kilka razy dziennie przy wyłączonych pompach w zbiorniku. Lepsza przeżywalność młodych następuje w nieco mniej słonej wodzie, gdyż młode ryby w naturze często spotykane są w estuariach, gdzie woda słodka łączy się z wodą słoną.
Uwagi: gatunek z powodzeniem rozmnażany w niewoli. W zbiorniku powinno być zamontowane oświetlenie z tzw. funkcją wschodu i zachodu słońca co ma wpływ nie tylko na tryb życia tych ryb ale i również na prawidłowe rozpoznawanie pory żerowania.