Zdjęcie: Henryk Słodowczyk, Pseudorasbora parva.

Zdjęcia: Mariusz Jastrzabek, Pseudorasbora parva.

Nazwa gatunkowa: Pseudorasbora parva.

Nazwa polska: czebaczek amurski.

Występowanie geograficzne: Północna Azja (Rosja, Chiny), inwazyjnie rozprzestrzenił się także w Europie (m.in. Polska, Węgry, Rumunia, Ukraina).

Wygląd: ciało wydłużone, srebrzysto-szare, niekiedy srebrzysto-beżowe, ewentualnie srebrzysto-oliwokowe, płetwy przezroczyste lub żółtawe, u niektórych populacji przez środek tułowia biegnie ciemna wąska linia, która może być bardziej lub mniej widoczna (często występuje o młodych osobników).

Pseudorasbora parva.

Przeciętny rozmiar: średnio 8-9 cm (maksymalnie 11 cm).

Długość życia: 3-4 lata.

Typ środowiska: gatunek ma bardzo duże możliwości przystosowawcze do różnego typu środowisk. W Polsce zasiedla głównie wody stojące i wolno płynące jak starorzecza, stawy, płytkie jeziora, stawy karpiowe, rzeki nizinne o bardzo wolnym nurcie, rowy melioracyjne. Gatunek występuje również w zanieczyszczonych wodach.

Wymagane parametry wody: bez znaczenia.

Temperatura wody: optymalnie do 20-23°C.

Zalecany minimalny litraż: ok. 240 l. (trzymanie tego gatunku w akwariach oraz obrót na terenie Unii Europejskiej jest prawnie ograniczone aktami prawnymi).

Zachowanie: żyje w stadzie, preferuje wody zarośnięte podwodną roślinnością. 

Dieta: mięsożerne - żywi się zooplanktonem wodnym, drobnymi owadami oraz ikrą innych gatunków ryb.

Dymorfizm płciowy: w okresie tarła samiec posiada delikatną wysypkę tarłową i nieco bardziej ciemne kolory, jest nieco większy od samicy.

Rozmnażanie: tarło w naturze odbywa się od kwietnia do czerwca. Ryby osiągają dojrzałość płciową po ukończeniu pierwszego roku życia. Trą się w parach. Najpierw samiec oczyszcza miejsce, w którym będzie składana ikra (liście roślin, kamienie itp.). Samica składa żółtawą ikrą o owalnym kształcie do przygotowanego tarliska. Samiec zapładnia ikrę mleczem, po czym przejmuje całkowitą opiekę nad nią aż do wylęgu, który odbywa się po 4-8 dniach. W tym czasie jest dosyć agresywny i potrafi odganiać nawet większe od siebie ryby.

Uwagi: czebaczek amurski jest gatunkiem inwazyjnym, który wypiera rodzime gatunki ryb z ich naturalnych siedlisk poprzez żywienie się ikrą tych gatunków i ich wylęgiem oraz poprzez swoją strategię rozrodczą. Ryby szybko rosną, licznie się mnożą a dodatkowo swoją ikrą opiekują się samce czebaczków co dodatkowo zwiększa przeżywalność młodych. Do wód polskich gatunek dostał sie wraz z importowanym materiałem zarybieniowym Amura i Tołpygi.

Zdjęcie: Adrian Banaszewski, Pseudorasbora parva.