Zdjęcie: Albert Kok, Chromis chromis.
Nazwa gatunkowa: Chromis chromis.
Nazwa polska: garbik kasztanowy.
Występowanie geograficzne: Morze Śródziemne i wschodnie wybrzeża Atlantyku - od południowych rejonów Zatoki Biskajskiej (Francja) aż po Wyspy Kanaryjskie i Mauretanię na południu. W rejonach cieplejszych (Nigeria, Angola) również obecny ale już w znacznie mniejszej liczbie.
Wygląd: tułów wygrzbiecony, płetwa ogonowa silnie wcięta, łuski są widoczne. Ryby są krępe w kolorystyce ciemnobrązowej, podbrzusze lekko jaśniejsze. Końcówki płetw brzusznych mogą być lekko wydłużone.
Rozmiar: w naturze do 15-25 cm. Rozmiar zależny od dostępności pokarmu i cech genetycznych danej populacji. W akwariach ryby trzymane od młodości nie osiągają więcej niż do 13-17 cm.
Długość życia: prawdopodobnie do 8-10 lat.
Typ środowiska: zwykle nad dnem skalistym, wokół wybrzeży na głębokości 2-20 m (młode osobniki 1,5-4 m.).
Wymagane parametry wody: zalecane KH 7-12, pH 8.0-8.4, zasolenie 33-36‰.
Temperatura: tolerowana 16-29, zalecana 21-27°C.
Zalecany minimalny litraż: w akwariach wielogatunkowych 1200 l. lub 720 l. w jednogatunkowych.
Zachowanie: w naturze ryby te spotykane są w niewielkich stadach ławicach (zwykle 15-40 sztuk), trzymają się swojego rewiru, ryby dobierają się w pary i wspólnie przebywają na terytorium stada. Zwykle żyją wokół miejsca dostępnego w pokarm np. koło portów, na glonowiskach, obszarach traw podwodnych, przy skałkach. Jednak hodowla w grupie nawet w bardzo dużych akwariach jak np. 720 l. jest problemowa, ponieważ ryby stają się względem siebie agresywne i walczą o najlepsze rewiry w akwarium. W naturze gatunek ten ma nieograniczoną przestrzeń i w tym tak naprawdę tkwi główny problem z akwariami. W warunkach sztucznych dorosłe osobniki mogą się wzajemnie eliminować. Do ryb dorosłych nie należy wprowadzać młodych osobników, gdyż najpewniej zostaną one zabite. Nie wolno łączyć garbików kasztanowych z innymi garbikami w jednym zbiorniku.
Dieta: głównie mięsożerne - w naturze żywi się głównie zooplanktonem wodnym ale pobiera chętnie także pokarmy sztuczne. W akwariach można podawać solowca, lasonogi, kiełża, ikrę, małe krewetki. W mniejszym stopniu gatunek ten żywi się również glonami.
Dymorfizm płciowy: praktycznie nie do odróżnienia.
Rozmnażanie: samce organizują sobie gniazdo na skałkach lub kamieniach - czyszczą np. zagłębienie w skałach, gdzie odbywa się później tarło. Samiec skłania samicę do tarła tańcząc nad gniazdem. Rozród odbywa się między czerwcem a sierpniem. Jaja są przyklejane do podłoża i natychmiast zapładniane. Samiec opiekuje się ikrą. Z jaj po kilku dniach wykluwa się narybek. W akwariach ryby bardzo często podchodzą do tarła i wówczas staje się to problemem dla innych gatunków, gdyż samiec staje się wojowniczy i atakuje zbliżające się do gniazda ryby.
Uwagi: gatunek niezwykle łatwy w hodowli - odporny, bezproblemowy w żywieniu i łatwo podchodzący do tarła ale niestety nieco agresywny. Ryby te są najbardziej powszechnymi garbikami strefy śródziemnomorskiej w Atlantyku Wschodnim. Są tak bardzo liczne jak garbiki pasiaste w Pacyfiku - Abudefduf sp. Garbiki kasztanowe bardzo łatwo odłowić w wodach Morza Śródziemnego - wystarczy na głębokości nawet 1,5-2 m. zanęcić wodę chlebem - ryby wówczas podpływają na odległość nawet 50 cm nie bojąc się człowieka i są łatwe do złapania siatką - szczególnie młode kilku centymetrowe osobniki.
gatunek z wyglądu podobny do pacyficznego garbika Corteza Stegastes rectifraenum, z tym że podstawowa różnica to kształt płetwy ogonowej oraz przebarwienia łusek - u garbika kasztanowego są one wybarwione liniowo a u garbika Corteza bardziej losowo.