Zdjęcie: www.wikipedia.org - domena publiczna
Jeżowce z rodzaju Echinometra są spotykane zarówno w Atlantyku, Oceanie Indyjskim jak i Pacyfiku w zależności od danego gatunku. E. viridis zamieszkuje Morze Karaibskie, E. lucunter zamieszkuje Zatokę Meksykańską i Morze Karaibskie, E. mathaei występuje w Morzu Czerwonym, przy wschodniej Afryce (Somalia, Madagaskar, Mauritius) aż po Hawaje na Pacyfiku. Rosną do około 5-8 cm średnicy (E. viridis i E. mathaei - 5 cm, E. lucunter - 8 cm). Jeżowce te charakteryzują się grubymi kolcami, które najczęściej odróżniają się znacznie lub lekko od koloru korpusu (są jaśniejsze). Po za tym zwykle nasada kolca jest otoczona pierścieniem w odróżniającym się kolorze. Niekiedy u niektórych gatunków lub odmian również końcówki kolców mają inne zabarwienie (zazwyczaj białe). Zwykle kolorystyka tych jeżowców jest ciemna - bordo, czarny, fiolet, zieleń, brąz. Zamieszkują skały, najczęściej płytkie wody 1-3 m., choć były notowane na maksymalnej głębokości do około 45 m.
Za pomocą zębów ściernych żłobią zagłębienia w skałach, które zamieszkują. W dzień są nie aktywne przebywając w swoich miejscówkach, natomiast nocą wychodzą na żer. Żywią się glonami i gąbkami. Czasami walczą między sobą o wydrążone przez siebie zagłębienia. Mogą podgryzać niektóre gatunki korali. Chętnie spożywają również mrożonki i padlinę.