Zdjęcie: Jakub Król - Clithon diadema.
Nazwa gatunkowa: Clithon spp.
Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych: W Polsce dostępne są głównie trzy gatunki, dostępne zazwyczaj pod nazwami łacińskimi: Clithon diadema, Clinthon corona i Clinthon sowerbyana (zwany czasem "tricolor").
Występowanie geograficzne: Azja Południowo-wschodnia (Chiny, Indonezja, Malezja, Tajlandia, Wietnam, Japonia).
Muszla: mała, w akwariach z reguły nie przekracza 1 cm, w naturze nieco większa. Posiada pojedyncze, stosunkowo długie, tempo zakończone kolce w górnej części muszli (w okolicach wierzchołka). C. diadema i C.corona mają muszle czarne lub pomarańczowe, z mniej lub bardziej zaznaczonymi pasami (czasem szerokimi, a czasem jedynie delikatnie zarysowanymi). C. sowerbyana odznacza się większą różnorodnością, muszla od pomarańczowego, beżowego, oliwkowego, przez żółty, czerwony aż po brązowy lub czarny ozdobiona jest pasami lub mozaikowatymi wzorami. Zdażają się też osobniki o niemal jednobarwnej muszli. Możliwe, że część ślimaków sprzedawanych pod nazwą C. sowerbyana należą do innych, pokrewnych gatunków.
Ciało: stopa jasno lub ciemnoszara, czasem jasnobrązowa lub zielonkawa o kształcie owalnym, zaopatrzona w wieczko (operculum).
Długość życia: około 3 lata.
Typ środowiska: wody słonawe - ujścia rzek i strumieni do mórz i oceanów. W akwariach żyją również w słodkiej wodzie.
Wymagane parametry wody: PH 7,2-8,5.
Temperatura: 22-28 °C.
Zalecany minimalny litraż: 10 l.
Tryb życia: ślimak dosyć ruchliwy, czasem opuszcza na chwilę zbiornik. Wymagana jest pokrywa nad akwarium.
Zachowanie: preferuje twarde podłoża, zwłaszcza kamienie, z których zeskrobuje glony. Idealny do czyszczenia szyb, jednak nie pomoże w walce z glonami nitkowatymi. W porównaniu z podobnymi ślimakami, nie wykazuje dużej awersji do światła. Gatunek czasem wychodzi ponad taflę wody - najczęściej trzymając się w jej pobliżu. Jednak gdy ślimak nagminnie opuszcza akwarium, a także próbuje wyjść całkowicie poza obręb zbiornika, może to świadczyć o złych warunkach wodnych. Potrafi przeżyć do kilkunastu godzin poza wodą dzięki wieczku.
Dieta: w naturze głównie glony. W akwariach można podawać pokarmy dla ryb i skorupiaków (zwłaszcza te szybko opadające na dno o składzie roślinnym), dodatkowo gotowane warzywa, owoce.
Rozmnażanie: bardzo trudne. Ślimaki są rozdzielnopłciowe. Do rozrodu konieczna jest obecność słonej wody. Zwierzęta te składają kokony o białym kolorze, w których znajdują się pakiety jajeczek. Larwy mogą wykluwać się nawet po trzech miesiącach. W naturze wyklute ślimaki są przenoszone z prądem wód rzeki lub strumienia w kierunku ujścia, gdzie znajdują się pewne partie słonej wody. Tam się rozwijają i po osiągnięciu dorosłej postaci migrują ponownie w górę rzeki w kierunku bardziej słodkiej wody.
Uwagi: z powodu obecności kolców ślimak ten o wiele lepiej radzi sobie z sytuacją, gdy stopa straci kontakt z podłożem - muszla zazwyczaj sama ustawi się w odpowiedni sposób. Pomimo tego trzeba mieć na uwadze, że noga ślimaka powinna być skierowana zawsze w stronę podłoża - w innym wypadku może nastąpić śmierć ślimaka. Same kolce są tępo zakończone i nie stanowią zagrożenia dla obsady. Należy uważać, aby ślimak nie zaczepił się kolcem np. o bruzdę czy otwór w korzeniu i został w ten sposób unieruchomiony.
Zdjęcia: Jakub Król, Clithon spp.
Zdjęcia: Ada Szatan - Clithon diadema.
Zdjęcie: Krzysztof Ciecieręga, Clithon spp.
Zdjęcia: Hanna Mietluk, Clithon spp.
Zdjęcie: Katarzyna Sienkiewicz.
Zdjęcie: Krzysztof Ciecieręga, Clithon donovani.
Zdjęcie: Hanna Mietluk, Clithon spp.
Tekst: Tommy Aquario, Konsultacja naukowa: Dariusz Parzonko