Zdjęcie: James Sanczo, Stichodactyla tapetum.
Nazwa gatunkowa: Stichodactyla tapetum.
Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych: brak. Ze względu na krótkie macki i budowę przypominającą dysk zaliczany jest przez pewną część akwarystów do grupy tzw. ukwiałów talerzowych i tak też jest czasem ogólnie określany.
Występowanie geograficzne: szeroko pojęty Indo-Pacyfik w strefie subtropikalnej i tropikalnej.
Wygląd: ukwiał ten ma formę dysku pod którą znajduje się stopa (dzięki niej przytwierdza się np. do skały). Macki są krótkie i zaokrąglone na końcach - z reguły nie przekraczają 0,5 cm długości. Są silnie parzące i zawierają neurotoksymy, które są w stanie sparaliżować nawet małą rybę. Kolorystyka może być różnorodna w zależności od odmiany. Najczęściej w sprzedaży spotyka się ten gatunek w jednolitym kolorze zielonkawym lub w zestawieniu dwóch kolorów: zielono-żółtym, zielono-pomarańczowym, zielono-bordowym lub zielono-fioletowym. Rzadziej pojawiają się na rynku jednolicie ubarwione egzemplarze: pomarańczowe, żółte, bordowe i fioletowe.
Rozmiar: w akwariach zwykle średnica dysku nie przekracza 6 cm, w naturze w optymalnych warunkach osiąga ona jednak nawet 15 cm.
Długość życia: kilka lat.
Typ środowiska: jest to ukwiał spotykany zarówno na rafach koralowych jak i na gruzowiskach skalnych. Preferuje zakres głębokości wynoszący 1-20 m. W naturze jest dosyć powszechny. Często bytuje w symbiozie z różnymi krewetkami ukwiałowymi jak Thor amboinensis lub Periclimenes brevicarpalis. Krewetka czyści taki ukwiał z pasożytów, resztek jedzenia i osadów organicznych a w zamian uzyskuje schronienie wśród jego parzydełek.
Wymagane parametry wody: zasolenie optymalne 35-36‰, pH 8,1-8,4. Preferuje dojrzałe akwaria, działające minimum 9-12 miesięcy (w niedojrzałych marnieje).
Temperatura: w środowisku naturalnym zakres ten wynosi 21,5-28,5°C, natomiast w akwariach zaleca się przedział 24-26°C.
Zalecany minimalny litraż: 50 l.
Zachowanie: należy uważać aby nie umieszczać w jego okolicy korali i innych ukwiałów, które z czasem będą mocno poparzone.
Dieta: mięsożerny - odżywia się głównie za pomocą fotosyntezujących symbiotycznych glonów - tzw. zooksanteli. Aby ukwiał ten mógł się prawidłowo żywić w ten sposób potrzebuje odpowiednio mocnego oświetlenia. Ponadto powinno się wlewać do zbiornika co pewien czas fitoplankton. Warto wkraplać za pomocą pipety również zawiesinę w okolice środka ukwiału z suchego pyłu zwierzęcego zmieszanego z wodą. Można również podawać drobny pokarm mrożony - dafnię, oczliki, artemię a większym egzemplarzom także małe kawałeczki fileta rybnego.
Dymorfizm płciowy: brak danych.
Rozmnażanie: zarówno bezpłciowe poprzez podział (klonowanie) lub płciowe poprzez zapłodnienie jajeczek samicy przez nasienie samca. Larwy wówczas żyją planktonicznie w toni wodnej i po pewnym czasie przyczepiają się do twardego podłoża, gdzie przekształcają się w docelową miniaturową formę.
Uwagi: gatunek ten jest prostszym w utrzymaniu ukwiałem o ile zostanie posadowiony w odpowiednio jasnym miejscu, w dojrzałym zbiorniku, w średnim przepływie wody (zakładając również, że ma odpowiednie parametry wody oraz właściwy pokarm).
Zobacz także:
Kliknij, aby przejść do artykułu o ogólnej charakterystyce ukwiałów