Nazwa gatunkowa: Coregonus albula.
Nazwa polska: sielawa, sielawa europejska, sielawa bałtycka.
Występowanie geograficzne: Europa z klimatem umiarkowanym - głównie na terenie wokół Morza Bałtyckiego. Po za tym także punktowo na niektórych obszarach - w Szkocji czy w Alpach.
Wygląd: tułów podłużny, grzbiet ciemniejszy, boki srebrzyste, podbrzusze białawe, płetwy szare.
Przeciętny rozmiar: zależny od warunków środowiskowych i klimatycznych. W Polsce zwykle 15-30 cm, w Jeziorze Ładoga w Rosji do 45 cm.
Długość życia: 6-7 lat.
Typ środowiska: głębokie, czyste, przejrzyste, zimne i otwarte wody dużych jezior na głębokości ok. 20-30 m. Jedynie na tarło udaje się w płytkie miejsca rzek o podłożu żwirowym.
Wymagane parametry wody: brak danych.
Temperatura wody: optymalnie do 18°C.
Zalecany minimalny litraż: nie jest trzymana w akwariach.
Zachowanie: ryba dosyć aktywna i ruchliwa, żyje w ławicy.
Dieta: mięsożerne - larwy owadów, drobne skorupiaki żyjące w toni wodnej.
Dymorfizm płciowy: brak danych.
Rozmnażanie: tarło w naturze odbywa się grupowo od października do grudnia w zimnej wodzie o temp. 6-8°C. Populacje wędrują w górę rzeki na tarło i wycierają się grupowo w płytkiej wodzie. Samica składa 1700-4800 jaj wśród żwiru i kamieni. Rozwój zarodkowy trwa dosyć długo bo ok. 110-140 dni.
Uwagi: bywa mylona z sieją i pelugą. Mięso sielawy jest wysoko cenione. Zalicza się do słodkowodnego gatunku z rodziny łososiowatych.