Zdjęcie: Sandra Kortas.

Zdjęcia: Artur Szpalek, Franciszek Mika

Nazwa gatunkowa: Filopaludina martensi.

Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych:  brak.

Występowanie geograficzne: Południowo-wschodnia Azja (Kambodża, Laos, Wietnam, Tajlanda, Birma, Indonezja).

Muszla: o rozmiarze do 5,5 cm w kolorze jasnym, przez pastelową zieleń, brąz do czarnego.

Ciało: zwykle szarawe, ale lokalne odmiany i podgatunki mogą mieć także inne kolory (np. beżowe czy jasne). Ślimak posiada wieczko (operculum).

Długość życia: dokładnie nie określone (prawdopodobnie z reguły nie krótsze niż 2 lata i nie dłuższe niż 5 lat).

Typ środowiska: wody stojące i bardzo wolno płynące - stawy, oczka wodne, tropikalne jeziora.

Wymagane parametry wody: zalecane PH 7-8.

Temperatura: zalecana 24-26°C, choć prawdopodobnie tolerowany przedział jest szerszy.

Zalecany minimalny litraż: 20 l.

Zachowanie: Śimak nie opuszcza zbiornika, jest aktywny bardziej nocą, choć za dnia również. Lubi wchodzić na korzenie. Gdy jest nieaktywny zagrzebuje się lekko w podłożu lub przyczepia np. do korzenia.

Dieta: Z reguły nie konsumuje roślin, choć w przypadku braku pokarmu jest to możliwe. Żywi się głównie glonami i martwą materią organiczą. Można podawać akwariowe pokarmy roślinne.

Rozmnażanie: żyworodne. Ślimaki są rozdzielnopłciowe. Samica rodzi do 15 sztuk młodych.

Uwagi: gatunek jest w środowisku naturalnym nosicielem różnych pasożytów. Uznaje się trzy podgatunki, które wymagają ponownej rewizji i być może utowarzenia nowych gatunków: Filopaludina martensi cambodiensis, Filopaludina martensi martensi, Filopaludina martensi munensis. Bywa łatwo mylony z innymi mniejszymi gatunkami Filopaludina z rejonu Azji Południowo-wschodniej (Filopaludina javanica, Filopaludina sumatrensis). Gatunek ten jest mało popularny w Polsce, choć np. w Stanach Zjednoczonych jest już dobrze znany. Może być dobrą alternatywą dla ampularii.

Zdjęcie: Iwona Skrzyńska

Tekst: Tommy Aquario