Nazwa rodzajowa / nazwa gatunkowa: Rodzaj Micromussa grupuje głównie dwa gatunki spotykane w akwariach - Micromussa lordhowensis i Micromussa amakusensis. Jednak ciekawych gatunków, które mogłyby mieć spory potencjał w akwarystyce jest więcej ale głównym problemem w ich dostępności jest objęcie ich różnymi formami ochrony (i jednocześnie nałożenie ograniczeń w handlu). Tych gatunków jest kilka i zostały one opisane całkiem niedawno - jak np. Micromussa regularis (w 2000 r.) czy Micromussa pacifica oraz Micromussa indiana (obie opisane w 2016 r.). Mimo to Micromussa lordhowensis i Micromussa amakusensis posiadają liczne odmiany barwne co wynagradza nieco nieobecność pozostałych gatunków w obrocie akwarystycznym.

 

Nazwa polska: brak.

Występowanie geograficzne: w zależności od gatunku - Indo-Pacyfik. Najlepiej poznane gatunki i ich odmiany pochodzą z najlepiej przebadanych raf koralowych wód Indonezji i Australii.

Ogólna charakterystyka: kolonijny koralowiec typu LPS, zaliczany do tzw. cukierków - niezwykle atrakcyjnych kolorystycznie.

Opis: koral zbudowany jest z twardego szkieletu z węglanu wapnia oraz węglanu magnezu, na zewnątrz jest obrośnięty miękką tkanką. Polipy są okrągłe ale wraz z biegiem czasu i wzrostem koralowca mogą mieć one pofałdowane kołnierze (zależne jest to również od cech gatunkowych).  Miękkie kołnierze polipów mogą być płaskie lub wyraźnie wypukłe (również zależne od gatunku a nawet odmiany).

Trudno tutaj wymienić całą kolorystykę, gdyż są to korale niezwykle bogate w barwy, często o bardzo skontrastowanych zestawieniach kolorystycznych (tzw. cukierki). Najbardziej atrakcyjna wizualnie jest wielobarwna odmiana "Holy Grail" o układzie kolorystycznym przypominającym kolory tęczy.

Micromussa są uważane za koralowice umiarkowanie-agresywne bądź agresywne.

Rozmiar: koralowce te rosną połaciowo i są w stanie w naturze objąć rozległe obszary - np. pojedynczy Micromussa lordhowensis może mieć średnicę nawet 2 m. W akwariach z reguły 45 cm średnicy jest już dobrym wynikiem - jednak na taki rozmiar od szczepki trzeba czekać kilka lat w optymalnych warunkach. 

Wymagania: korale te wymagają stabilnych warunków, nie lubią wahań parametrów - wówczas szybko nie domagają i zamierają. Ogólne parametry wody takie jak w przypadku innych koralowców: optymalna temperatura wody 24-27°C, optymalne zasolenie 34-36‰, pH 8,1-8,4, nurt wody słaby. Koralowiec jest wymagający jeżeli chodzi o warunki wodne. Nie lubi kwaśnej wody - w wodzie bogatej w organikę bieleje i stopniowo zamiera. Preferuje oświetlenie bardzo słabe, dlatego najlepiej umieszczać go w dolnych partiach zbiornika (np. na podłożu). Źle znosi zmienne warunki oświetleniowe. Najlepiej utrzymywać go w wartości 25-50 PAR.  Wymaga słabej cyrkulacji wody - należy wybierać mu osłonięte miejsca od prądu wody w akwarium. Wymagają dobrej filtracji mechanicznej - nie toleruje osadów i zapylenia wody. Nurt wody powinien umożliwiać delikatne zdmuchiwanie pyłu z polipów przy jednoczesnym braku targania polipów.

Tempo wzrostu: wolne / bardzo wolne.

Stopień trudności utrzymania: średnio-trudny w uprawie. 

Odżywianie: korale te odżywiają się nocą, wymagają dokarmiania 2-3 razy w tygodniu. Zwierzęta te są mięsożerne. Podczas dozowania zawiesiny z zooplanktonu lub grubszego pokarmu (lasonogi, wodzień, solowiec) należy wyłączać odpieniacz, pompę obiegową i filtry (jeżeli są w zbiorniku). Wystarczający czas karmienia to ok. 30 minut. Korale te są wyposażone w algi symbiotyczne - zooksantele, dzięki którym odżywiają się one dodatkowo dzięki światłu. DLatego zalicza się je do koralowców fotosyntezujących (atrakcyjnie świecą w świetle aktynicznym). Jednakże samo światło nie jest w stanie dostatecznie wyżywić tego koralowca, gdyż nie toleruje on światła średniego i mocnego.

Rozmnażanie: płciowe - hermafrodyczne (planule), poprzez rozrost (namnażanie) polipów i przez mechaniczną fragmentację (sztuczne). Gatunek Micromussa lordhowensis jest hermafrodyczny - wszystkie osobniki mają obojnaczą płeć i produkują zarówno gamety żeńskie jak i męskie. Po zapłodnieniu w toni wodnej powstają planule (orzęsione larwy), które pływają planktonicznie przez kilka tygodni po czym osiedlają się na powierzchni tworząc zaczątek nowego koralowca. 

Akwaryści najczęściej mechanicznie dzielą koral na części i w ten sposób go rozmnażają na więcej osobników. Do tego celu najczęściej używa się narzędzi warsztatowych (do dzielenia szkieletu) - toporki, młotki, przecinaki, nożyce hydrauliczne. Natomiast do cięcia miękkiej tkanki najlepsze są nożyczki. Im więcej koralitów będzie mieć nowy odcięty od matecznika osobnik, tym większa będzie szansa na jego przeżycie - jednak często wystarczające są 3 całe korality w nowym odciętym koralowcu.

Uwagi: rodzaj Micromussa może być mylony z koralami z rodzaju Acanthastrea i Lobophyllia. Z reguły u większości gatunków i odmian Micromussa spp. polipy nie przekraczają 8-10 mm średnicy, natomiast u większości gatunków  rodzaju Acanthastrea polipy znacznie przekraczają 10 mm średnicy (niektóre środowiska akwarystyczne wskazują granicę - 8 mm). Nie jest to jednak stu procentowy pewnik., ponieważ w naturze polipy Micromussa lordhowensis mogą osiągąć średnicę nawet 15 mm, natomiast w akwariach zwykle w dobrych warunkach nie przekraczają 12 mm. Ponadto akwaryści zauważają także pewne różnice w fakturze zewnętrznej tkanki - u rodzaju Acanthastrea jest ona nieco gładsza i mniej grudkowata. Oba rodzaje wchodzą w skład rodziny Lobophylliadae. Wcześniej obie grupy korali tworzyły jeden rodzaj. W 2016 roku dokonano ponownej nowej systematyki i w efekcie rodzaj Micromussa został uznany za odrębny.