Zdjęcie: Kyle Martin, Briareum sp.
Briareum sp.


Nazwa polska: brak - zwykle używa się spolszczenia - pachyklawularia / briareum.
Ogólna charakterystyka: pospolite korale miękkie.
Występowanie geograficzne: Indo-Pacyfik.
Opis: są to szeroko dostępne pospolite koralowce akwariowe rosnące połaciowo. Wszystkie trzy gatunki korali tworzą piękne trawniki w akwariach morskich. Nitkowate polipy bardzo efektownie falują w wodzie. Polipy mają budową gwiaździstą - co lepiej jest uwydatnione u rodzaju Pachyclavularia, którą często określa się jako "Green Star Polyps" - forma gwiazdy wraz ze środkowym dyskiem polipa (zwykle białym) jest lepiej uwydatniona i zauważalna niz u rodzaju Briarum.
Nie są to korale toksyczne, polipy nie mają charakteru parzącego. Najciekawiej korale te prezentują się na skale o kształcie kulistym, tworząc okrągłą kępę. Najbardziej cenione odmiany mają soczyście zielone polipy. Najbardziej pospolite są jednak odmiany o kolorze różowo-cielistym lub fioletowym.
Rozmiar: w akwariach nitki polipów mają zwykle do 2 cm długości. Połaciowo koralowiec może zajmować obszar o średnicy 60-80 cm.
Wymagania: są to korale mało wymagające i szybko się rozrastające. Tolerują niewielką obecność organiki w wodzie - lekko podwyższone wartości azotanów i fosforanów. Ogólne parametry wody powinny być mnie więcej takie jak w przypadku innych koralowców: optymalna temperatura wody 22-28°C, optymalne zasolenie 30-36‰, pH 7,9-8,4. Koralowce te lubią umiarkowany lub umiarkowanie silny strumień wody i silne oświetlenie ale rosną również w umiarkowanym (wolniej).
Tempo wzrostu: umiarkowanie szybkie / szybkie.
Stopień trudności utrzymania: umiarkowanie łatwy w uprawie. Jednakże przy wprowadzaniu do nowego zbiornika dosyć długo się aklimatyzuje. Przyzwyczajanie do nowych warunków wodnych może trwać u niego do kilku dni.
Odżywianie: korale te odżywiają się wyciągając substancje odżywcze z wody (organikę), nie wymagają dokarmiania - mimo to można wspomagać je żywieniowo zielonym fitoplanktonem - raz w tygodniu (karmić przy wyłączonym odpieniaczu i filtrach przez okres 25-40 minut). Korale te żywią się również poprzez zooksantele - glony symbiotyczne, które produkują substancje odżywcze wewnątrz tkanek korala dlatego tylko w mocnym świetle ładnie się wybarwiają i pięknie fotosyntezują w świetle aktynicznym.
Rozmnażanie: w akwariach koralowce te potrafią w rzadkich przypadkach przystępować do rozrodu płciowego. Wówczas produkują gamety męskie i żeńskie (czerwone kuleczki i biały pył), wówczas znacznie pogarsza się woda w akwarium - akwaryści donosili, że wtedy mogą podać nawet skorupiaki - krewetki i małe kraby. W takiej sytuacji należy wykonywać szybkie i częste podmiany wody. W naturze np. Clavularia viridis rozmnaża się poprzez produkcję gamet (komórek rozrodczych żeńskich i męskich) w okresie listopada, gdy wszystkie kolonie masowo przystępują do rozrodu (ma to miejsce między 22 a 24 dniem po pełni księżyca). Korale te można sztucznie namnażać także poprzez mechaniczny podział tzw. szczepki - wystarczy odciąć kawałek korala, osuszyć miejsce cięcia i przykleić klejem do suchej skałki. Już po kilku dniach zwykle koral przyrasta na stałe i zaczyna żyć swoim własnym życiem.
Uwagi: dosyć tani i ogólno dostępne korale szczególnie polecane osobom początkującym. Aby się zbytnio nie rozprzestrzeniały w zbiorniku należy wyznaczać im do uprawy osobne, odseparowane skałki. Wymienione gatunki mogą rosnąć także na pionowych powierzchniach, np. na tylnej szybie tworząc żywe tło.
Wszystkie wymienione w powyższym opisie gatunki mają podobną charakterystykę i wymagania. Często są one ze sobą mylone i bywa że nazewnictwo jest błędnie stosowane zamiennie (patrz "Nazwy rodzajowe / nazwy gatunkowe"). Dopóki nie będzie porządku w taksonomii, niektóre środowiska akwarystyczne postulują aby obecnie rozgraniczać oba rodzaje po wyglądzie polipów. W myśl tej teorii zakłada się, że Briareum ma polipy głównie w formie krótkich i grubych nitek, ustawionych w jednym kierunku w prądzie wodnym jak "trawa na murawie". Natomiast postuluje się, żeby Pachclavularię oznaczać po dłuższych, cieńszych i rzadziej rozmieszczonych nitkach, nie poddających się tak łatwo nurtowi wody (często układają się one w łukowate nitki). Nie do końca wiadomo - czy takie rozgraniczanie obu rodzajów przez akwarystów jest zasadne.
Zdjęcie: Tomek Adamczyk, Briareum sp. u góry, Pachyclavularia sp. u dołu, podział według kryteriów akwarystycznych