Przyczyną zakaźnego, wrzodziejącego zapalenia skóry są bakterie z rodzaju Aeromonas lub Pseudomonas. Bakterie te naturalnie towarzyszą rybom w każdym środowisku wodnym. Przy właściwym stanie zdrowia ryb, odpowiednim poziomie ich odporności i dobrych warunkach sanitarnych są praktycznie nie groźne. Do infekcji dochodzi jednak często gdy ryby są trzymane w niewłaściwych warunkach i posiadają uszkodzenia ciała (pogryzienia, rany, skaleczenia). W początkowej fazie choroby ryby stają się apatyczne, na ich ciele pojawiają się przekrwienia (widoczne zazwyczaj u ryb jaśniej ubarwionych), z czasem następuje nastroszenie łusek i szybkie ruchy skrzeli, powstają wrzodziejące zmiany skórne, z których może wydobywać się śluzowaty płyn. Choroba jest uleczalna zwykle tylko w pierwszej fazie. Ryby z nastroszonymi łuskami i licznymi wrzodami należy poddać eutanazji. Erytrodermatozę leczy się antybiotykami dostępnymi u weterynarzy na receptę. Leczenie powinno się odbywać w osobnym zbiorniku do całkowitego ustąpienia objawów. Osobniki, których stan się pogarsza pomimo ich leczenia należy odławiać i niestety likwidować. Akwarium główne powinno pozostać bez ryb przez okres 6 tygodni. Nie wymaga ono tzw. restartu. W tym czasie należy dokładnie je wyczyścić z osadów, gnijących roślin, resztek pokarmów i odchodów (odmulić) i przeprowadzić dezynfekcję wody chloraminą. Ze względu, że choroba ta atakuje ryby o obniżonej odporności należy stosować profilaktykę - dbać o stan sanitarny w zbiorniku, wprowadzić rybom zróżnicowaną i urozmaiconą karmę o wysokiej jakości. Dodatkowo podawać preparaty wzmacniające (np. witaminowe, mikroelementy itp.).
Uwaga: w tekście nie ma zamieszczonego dawkowania leków, ponieważ każdy gatunek ma inną tolerancję na dany lek, który w zbyt dużym stężeniu jest tak naprawdę trucizną. Delikatne gatunki jak np. niektóre pielęgniczki amerykańskie wymagają mniejszego dawkowania w przeciwieństwie do ryb bardziej odpornych jak np. gupiki. Po za tym inne dawkowanie stosuje się dla ryb małych, inne dla średnich i jeszcze inne dla dużych. Nie można również stosować takich samych stężeń leków dla ryb dorosłych i młodych, a zwłaszcza narybku. Dlatego informacje na temat stosowania jak i dawkowania konkretnych leków należy zasięgnąć u weterynarza lub z ulotki dołączonej do danego leku.