Apistogramma trifasciata 110

Zdjęcie: Maciej konieczne, Apistogramma trifasciata, samiec.

Apistogramma trifasciata 111

Zdjęcie: Lukasz Gorski, Apistogramma trifasciata, para (z prawej samiec).

Nazwa gatunkowa: Apistogramma trifasciata.

Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych: pielęgniczka trójpręga.

Występowanie geograficzne: powszechnie na rozległych obszarach Ameryki Południowej głównie na terenie Brazylii, Paragwaju, Północnej Argentyny i Boliwii.

Wygląd: występuje nieco inna kolorystyka u obu płci (patrz "Dymorfizm płciowy").

Rozmiar: do 6 cm samce i do 4 cm samice.

Długość życia: brak danych.

Typ środowiska: rzeki i strumienie o spokojnym nurcie, z kawałkami drewna na dnie ale również w zarośniętych ciekach wodnych. Ryby te wymagają kryjówek i drobnego podłoża. Preferowane oświetlenie słabe - rozproszone. 

Wymagane parametry wody: tolerowane pH 6,0-6,7, GH 2-8°.

Temperatura: tolerowana 20-27°C, zalecana 22-25°C.

Zalecany minimalny litraż: 120 l. (dla jednego haremu - zwykle jest to układ 1+3 lub 1+4) w akwarium jednogatunkowym lub 160 l. w akwarium wielogatunkowym (dla jednego haremu).

Zachowanie: nieco płochliwe, samice mogą walczyć ze sobą o miejsca na terytorium samca dlatego lepiej wyznaczyć te rewiry sztucznie. Każdy rewir powinien mieć minimum 30 cm długości i być oddzielony od kolejnego korzeniami, grupą roślin rosnącą w kępie lub inną przeszkodą. Najlepiej użyć kokosów, które mogą zająć poszczególne samice. Wejścia do tych kokosów powinny być ustawione w taki sposób aby samice się nie widziały (tyłem do siebie). 

Dieta: mięsożerne - w akwarium głównym ich posiłkiem powinien być pokarm mrożony i żywy, pokarmy suche są pobierane raczej niechętnie.

Dymorfizm płciowy: dorosłe samce są znacznie większe od samic (patrz "Rozmiar"), występuje również różnica w ubarwieniu - samce są bardziej kolorowe (grzbiet opalizuje na niebiesko -neonowo) i mają nieco dłuższe płetwy (pióropusz). Na ich ciele występują trzy wzdłużne ciemne pręgi - dwie są dobrze widoczne (na grzbiecie i w połowie tułowia) a trzecia jest słabo zarysowana na podbrzuszu. U samców na płetwie grzbietowej i ogonowej występuje nieco koloru czerwonego. Samice są jasne, białawe, pręgi są słabo widoczne a płetwy mają mniej koloru.

Rozmnażanie: samica składa ikrę w ilości około kilkudziesięciu sztuk w ukryciu (w jaskini, pod korzeniem, w łupinie kokosu). Ikrą zajmuje się samiczka i jest w tym czasie bardzo agresywna, natomiast samiec patroluje teren wokół miejsca lęgowego. 

Uwagi: gatunek jest uważany za odporny na nieco obniżone temperatury.

Zgoda na pliki cookie i przetwarzanie danych

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.