Zdjęcie: Przemek Słowik, paludarium.

Paludarium to odmiana akwaterrarium. Paludaria są jednak bardzo często błędnie klasyfikowane.

Podstawowa definicja paludariów w akwarystyce to odwzorowanie środowiska wodno-lądowego, które powinno przedstawiać mokradła lub bagna, często o wilgotnym charakterze. Zatem na lądzie w paludariach sadzi się głównie rośliny bagienne i tropikalne, preferujące wysoką wilgotność (po za wodnymi i pływającymi, które znajdują się w części wodnej). Wysoką wilgotność można utrzymać zwykle w obiegach zamkniętych, w których nie dopuszcza się do nadmiernego parowania wody. Wtedy takie paludarium z częścią lądową powinno mieć konstrukcję szczelnie zamkniętą z góry. Często w paludariach montuje się także sprzęty podnoszące wilgotność - np. wytwarzające mgłę, zraszacze itp.

Zdjęcie: Cheer Saelee, paludarium z roślinami bagiennymi (kompozycja imituje brzeg rzeki).

Do paludariów zalicza się także akwaterraria, które de facto nie mają wogóle stałej części lądowej, a np. tylko część wodną i nawodną (powietrzną). Jest to możliwe gdy całe dno zajmuje woda, a rośliny bagienne wyrastają poza lustro tej wody. Wtedy przykładowo - część wodna może zajmować 1/3 objętości zbiornika a powietrzna 2/3. Nie ma wówczas stałego lądu, jednak zwierzęta mogą ewentualnie wyjść ponad taflę wody po łodygach lub liściach roślin, które wyrastają wprost z wody (daltego paludaria zalicza się do akwaterrariów).

Zdjęcie: Huynh Long Phi, Paludarium odkryte bez stałej części lądowej (zbiornik środowiskowy - typowe pole ryżowe w Wietnamie).

Zdjęcie: Olteanu Florin, małe paludarium bez części lądowej w konstrukcji odkrytej.