Nazwa polska: w krajach anglojęzycznych znany jako koralowiec błękitny (od barwy szkieletu - nie polipów).

Ogólna charakterystyka: koralowca ciężko zaklasyfikować do korali typu LPS czy LPS ze względu na jego unikatowe cechy gatunkowe - buduje bardzo twardy, pancerny szkielet aragonitowy (nie typowo wapienno-magnezowy jak inne koralowce). Jest to żywa skamielina, gatunek, który przetrwał w niezmienionej formie od okresu Kredy. Najbardziej popularny był w akwarystyce w latach 90 tych XX wieku, gdyż łatwo było go pozyskiwać z płytkiej wody bez konieczności nurkowania. Wraz z rozwojem akwarystyki i wprowadzenia do obrotu bardziej kolorowych koralowców jego popularność zanikła.

Występowanie geograficzne: różne miejsca Indo-Pacyfiku wraz z Morzem Czerwonym, jednak największe skupiska znajdują się w okolicach Południowej Japonii, gdzie prawdopodobnie jednym z wielu warunków sprzyjających są silne i zmienne prądy wody. 

Opis: korale te rosną talerzowo na podstawie a ich gałęzie mają postać masywnych płaskich listewek kierujących się ku górze lub też grubych zaokrąglonych palców (zależne od odmiany i miejsca bytowania). Koralowce rosną z reguły w formę kulistą gdy są małe a z wiekiem kopuła ta staje się nieco nieregularna gdy podłoże jest nierówne. Zwierzęta te posiadają bardzo twardy aragonitowy szkielet (kamienny), który jest w kolorze jasnoniebieskim (stąd nazwa zwyczajowa). Odpowiedzialny jest za to mechanizm, który polega na wyciąganiu związków żelaza przez te korale z wody i następnie utleniane ich w niebieskie sole, które są odkładane w szkielecie. Szkielet składa się z licznych drobnych dziurek (tubek), które służą do chowania miękkich polipów. Z zewnątrz koralowiec jest obrośnięty cienką miękką tanką. Kolorystyka polipów z reguły jest barwy beżowej, szare, brązowje, oliwkowej. Dominuje zwykle kolorystyka jednobarwna. Koral jest aktywny zazwyczaj w ciągu dnia. 

Rozmiar: w akwariach zwykle średnica egzemplarzy oscyluje wokół 30 cm średnicy. W naturze koralowce te są znacznie większe ze średnicą do około 120 cm.

Wymagania: ogólne parametry wody powinny być mniej więcej takie jak w przypadku innych koralowców: optymalna temperatura wody 24-26°C, optymalne zasolenie 34-36‰, pH 8,1-8,4. Należy bezwzględnie pilnować wysokich wartości wapnia i magnezu w wodzie, gdyż sporo tych związków koralowiec wyciąga z wody. W niektórych przypadkach konieczne jest dozowanie żelaza do wody. Ponadto wymaga silnego, zmiennego nurtu wody i mocnego oświetlenia (wprowadzonego stopniowo). Dlatego też dobrze sobie radzi w zbiornikach gdzie trzyma się akropory i anakropory. Koralowce te spotykane są w bardzo płytkich wodach np. w Morzu Czerwonym na głębokości 0,5-3 m.

Tempo wzrostu: średnie.

Stopień trudności utrzymania: średnio-trudny w uprawie.

Odżywianie: należy te korale dokarmiać cyklicznie drobniutkim zooplanktonem, a najlepiej zawiesiną z niego. Podczas karmienia należy zrobić w zbiorniku pauzę filtracyjną - na czas ok. 30-60 minut. Wówczas należy wyłączyć pompę obiegową, filtry (jeżeli istnieją) i odpieniacz aby sprzęty te nie wyłapały pokarmu nim nakarmi się koral. Koralowce te są wyposażone w algi symbiotyczne - zooksantele, dzięki którym mogą się dodatkowo odżywiać dzięki światłu. Jednak ten typ odżywiania ma charakter jedynie pomocniczy u tego gatunku.

Rozmnażanie: brak danych odnośnie rozrodu w naturze - wiadomo jedynie, że poszczególne osobniki produkują gamety rozrodcze, które po zapłodnieniu wykształcają planule (orzęsione larwy pływające planktonicznie), które po kilku tygodniach osiedlają się na podłożu i przekształcają się wraz ze wzrostem w typowe koralowce.

W akwariach akwaryści sztucznie namnażają te koralowce poprzez mechaniczny podział korala na więcej osobników. Do tego celu najczęściej używa się narzędzi warsztatowych - toporki, młotki, przecinaki, nożyce. Nie jest to łatwe, gdyż koralowce te posiadają niezwykle twardy szkielet. Specjaliści zalecają aby dzielić korala poprzecznie w stosunku 2/3 do 1/3 lub 3/4 do 1/4. Podział w takim stosunku pozwoli na przetrwanie większego osobnika w przypadku gdyby mniejsza część nie podjęła samodzielnie funkcji życiowych. Równy podział na dwie takie same części może być ryzykowny i może doprowadzić do tego, że oba korale się nie zregenerują. Najlepiej aby podziałem zajęli się specjaliści ze sklepu akwarystycznego, który ma dział hodowli koralowców.

Uwagi: korale tego typu wymagają nieco uwagi i systematycznej kontroli oraz ręcznego karmienia dlatego nie poleca się ich mało doświadczonym akwarystom.