Zdjęcie: Chris Lukhaup, Cherax pulcher, CC BY 4.0
Nazwa gatunkowa: Cherax pulcher.
Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych: rzadko spotyka się nazwę - rak piękny lub cheraks piekny, w krajach anglojęzycznych znany jest pod nazwą handlową - cheraks "Blue Moon".
Występowanie geograficzne: gatunek endemiczny ze słodkowodnej Zatoki Hoa w Zachodniej Papui, administrowanej przez Indonezję.
Wygląd: rak bardzo atrakcyjnie ubarwiony - odwłok jest różowo-fioletowy z białymi obrzeżami segmentów odwłoka, szczypce w kombinacji barwy białej, błękitnej i ciemnoniebieskiej, odnóża kroczne błękitne, głowotułów różowofiloetowy.
Rozmiar: samce do 10 cm, samice do 9 cm (licząc bez szczypiec i wąsów).
Długość życia: prawdopodobnie mniej niż 10 lat.
Typ środowiska: słodkie, chłodne, bystre i przejrzyste wody strumieni z piaszczysto-kamienistym dnem w lasach deszczowych.
Zobacz także:
Artykuł - jak urządzić rakarium (kliknij aby przejść)
Wymagane parametry wody: brak danych, zaleca się wodę o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym.
Temperatura: zaleca się 20-24°C. Spadek aktywności we wskazanej temperaturze może świadczyć o niedostatecznym dotlenieniu wody (wówczas należy wyposażyć zbiornik w dodatkowe napowietrzanie wody).
Zalecany minimalny litraż: zależny od wielkości raków i wystroju zbiornika. Samotnie trzymany dorosły rak zadowoli się akwarium 60 litrowym. Dla kilku osobników wystarczy zbiornik o długości 120 cm (minimum 160-200 litrów). Kluczowa jest powierzchnia dna, która jest ważniejsza niż wysokość akwarium, ponieważ raki poruszają się po dnie.
Zachowanie: gatunek jest uważany za jeden z mniej agresywnych z rodzaju Cherax. Unika toni wodnej trzymając się dna. Możliwe jest wprowadzenie do zbiornika ryb, które żyją w toni wodnej lub przy powierzchni (w wysokich akwariach). W akwariach raki te mogą uszkadzać rośliny, polować na mięczaki i inne drobne skorupiaki. Jako dekoracji należy użyć kamieni i korzeni ze żwirowym podłożem (w miękkim podłożu raki będą nieustannie kopać i mącić wodę). Warto przygotować kilka kryjówek. Wymagane jest przykrycie akwarium.
Dieta: wszystkożerne - zjadają roślinność wodną oraz różnego rodzaju makroglony (nitkowate, wstęgowate itp.). Z pokarmów mięsnych spożywają: padlinę, mięso mięczaków (można co pewien czas podawać żywe lądowe ślimaki), kiełże, krewetki, filety rybne. W naturze zwierzęta te żywią się także gnijącymi szczątkami z detrytusu.
Dymorfizm płciowy: u obu płci występują różnice anatomiczne w budowie narządów płciowych i ich umiejscowieniu.
Rozmnażanie: tarło jest dosyć brutalne tak jak u większości raków. Samiec chwyta samicę za jej szczypce i rzuca ją na grzbiet. W trakcie tej czynności może nawet odciąć jej niektóre odnóża (które z czasem odrastają). W trakcie kopulacji samiec zostawia spermatofory wokół otworu płciowego samicy. Samica po złożeniu jaj pod swój odwłok i zapłodnieniu ich przez spermatofory inkubuje je przy sobie. Po pewnym czasie następuje wyklucie młodych osobników, które początkowo trzymają się przy samicy by z czasem się usamodzielnić.
Uwaga: gatunek został po raz pierwszy zaobserwowany w sprzedaży zoologicznej w stolicy Indonezji Jakarcie. Nowym rakiem szybko zainteresowało się środowisko uniwersyteckie, ponieważ ubarwienie tego cheraksa było zupełnie odmienne niż innych raków z tego rodzaju. Okazało się, że jest to nowy nieznany gatunek. Śledztwo wykazało, że został on odłowiony w Zachodniej indonezyjskiej Papui. Cherax pulcher okazał się gatunkiem endemicznym, występującym tylko w jednym miejscu. Zdobył dużą popularność w akwarystyce dalekowschodniej - Japonia, Chiny, Tajwan, Korea Południowa, Tajlandia. W Europie jest mniej znany. Opisu gatunkowego dokonał Chris Lukhaup stosunkowo nie dawno, bo w 2015 roku.
Zobacz także: