Suszona ochotka
Ten typ pokarmu mięsnego swoją największą popularnością szczycił się w latach 80tych (produkty suszone naturalnie) i 90tych (produkty liofilizowane) ubiegłego wieku. Obecnie firmy akwarystyczne zajmujące się produkcją pokarmów znacznie ograniczyły lub nawet wycofały te typy pożywienia ze swojej oferty. Nie oznacza to jednak, że są one niedostępne.
Zarówno pokarmy suszone klasycznie jak i te liofilizowane są dosyć łatwe w wytworzeniu i mają bardzo niska cenę - jednak nie są zbyt chętnie pobierane przez ryby. Obecnie stosowane najnowsze technologie w żywieniu zwierząt akwariowych spowodowały, że wymienione rodzaje karmy wychodzą powoli z produkcji i są zastępowane innymi nowszymi i bardziej atrakcyjnymi produktami. Mimo to, trzeba przyznać, że niewątpliwą zaletą produktów suszonych klasycznie jak i liofilizowanych jest brak możliwości ich zepsucia się - a więc maja one możliwość długiego przechowywania.
Pokarmy suszone klasycznie
To nic innego jak poddane klasycznemu suszeniu i pozbawione w ten sposób wody organizmy, przeznaczone na karmę. Mogą to być bezkręgowce - jak dafnia (rozwielitka), gammarus (kiełż) czy krewetki ale także i kręgowce - np. ryby (zazwyczaj stynka). Największy problem z suszonymi pokarmami stanowi ich sztywność po wysuszeniu oraz twardość. Większość akwarystów nie potrafi karmić zwierząt tego typu pokarmami i zwykle wsypuje np. wysuszonego kiełża lub dafnie do zbiornika, które pływają sobie po powierzchni wody a ryby nie wykazują w ogóle zainteresowania tego typu pokarmem. Analogicznie rzecz biorąc - to tak jakby człowieka poczęstować twardym, wysuszonym, kilkudniowym chlebem! Dlatego pokarmy suszone wymagają wcześniejszego namoczenia. Kolejny problem polega na tym, że wysuszone bezkręgowce mają niewiele treści pokarmowej. Zwykle po wysuszeniu pokarm stanowią głównie twarde pancerzyki hitynowe, które dla ryb zwyczajnie nie stanowią atrakcyjnego posiłku.
Suszona stynka (znacznie popularniejsza jest stynka w formie mrożonej)
Podobnie sytuacja wygląda z suszoną stynką. Wysuszone włókna mięsne tej ryby są bardzo twarde. Suszona stynka wymaga długotrwałego namaczania przed podaniem. Dlatego firmy akwarystyczne poszły nieco inną drogą - oferując produkty przystosowane do natychmiastowego karmienia, wykonane w technologiach, które jednocześnie maksymalnie zachowują treść pokarmową i wartości odżywcze.
Suszony kiełż zdrojowy (gammarus)
Pokarmy liofilizowane
Liofilizacja to również proces suszenia, jednak odbywający się w nieco inny sposób. Technologia ta znana jest mniej więcej od czasów II wojny światowej, kiedy to została opracowana w USA na potrzeby konserwacji żywności dla żołnierzy armii amerykańskiej. Liofilizacja polega na suszeniu produktu poprzez jego zamrażanie pod zmniejszonym ciśnieniem. Ten proces umożliwia dobre suszenie produktów nie odpornych na ogrzewanie i często o delikatnej strukturze. Liofilizowane produkty zwykle są dostępne w formie proszku lub grudek. W akwarystyce znacznie popularniejsza była forma grudkowa, która zwykle jest formowana w porcje (kostki) ułatwiające karmienie zwierząt wodnych. Na rynku można spotkać jeszcze ten rodzaj pożywienia. Zazwyczaj jest to liofilizowany rurecznik (tubifex) lub ochotka ale istnieje również liofilizowany kryl, solowiec i cyklop. Produkty tego typu są całkowicie pozbawione patogenów.
Uwaga: często sprzedawcy mylą pokarmy liofilizowane z klasycznie suszonymi (bo oba to tak naprawdę pokarmy suszone). Istnieje prosta zasada - organizmy wysuszone klasycznie mają zachowany swój kształt naturalny natomiast zwierzęta, których forma została przetworzona (na grudki, śrut, kostki, włókna, proszek) to zwykle produkty liofilizowane.
Rurecznik liofilizowany w kostkach