Zdjęcie: H. Crisp, www.wikipedia.org, CC 3.0, Rapana venosa.
Nazwa gatunkowa: Rapana venosa / Rapana thomasiana.
Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych: w niektórych miejscach określa sie go nazwą Rapana Thomasa (Rapana thomasiana). Również funkcjonuje nazwa skrócona dla tego gatunku - Rapa.
Występowanie geograficzne: pierwotnie w Zachodnim Pacyfiku - (Morze Żółte, Morze Japońskie i Morze Wschodniochińskie). Obecnie jest to gatunek inwazyjny, który rozprzestrzenił się po świecie poprzez wody balastowe w statkach transportowych. Młodociana forma planktoniczna była zasysana wraz z morską wodą do zbiorników balastowych i w ten sposób ślimaki znalazły się m.in. w Morzu Śródziemnym, w Adriatyku czy w Morzu Egejskim. W Morzu Czarnym doprowadziły do katastrofy ekologicznej i wyparcia 2/3 populacji rodzimych gatunków mięczaków - na Krymie, w Bułgarii czy w Turcji widywane są tysiące tych zwierząt w dużym skupieniu w wodach przybrzeżnych. W Morzu Czarnym i w Morzu Kaspijskim nie mają one naturalnych wrogów w postaci rozgwiazd i mocno drapieżnych krabów dlatego namnożyły się znacznie bardziej niż w swoich pierwotnych akwenach. Ponadto stwierdzono obecność tego gatuku u wybrzeży Argentyny i USA (wybrzeże atlantyckie) oraz niedawno w Morzu Północnym. W Bałtyku nie odnotowano ze względu na zbyt słabe zasolenie morza (temperaturowo - Bałtyk południowy pokrywa się z wymogami gatunku Rapana venosa).
Muszla: w zależności od populacji 7-18 cm. Muszle są bardzo atrakcyjne z wyglądu - mają różne kolory - białe, szare, beżowe, brązowe we wzory tworzone z plamek czy mozaiki. Wlot do muszli jest zabarwiony na pomarańczowo.
Ciało: zazwyczaj barwy pomarańczowej lub rdzawej. Ślimak posiada wieczko (operculum).
Długość życia: 5-10 lat.
Typ środowiska: różny. Gatunek ma bardzo duże zdolności adaptacyjne i dltego spotkać go można na łąkach makroglonów, w środowiskach skalnych wielkich bloków jak i rumowiska, na podłożu paiaszczysto żwirowym w osłoniętych lagunach i zatokach, a nawet w estuariach.
Wymagane parametry wody: 7,8-8,5 PH, Zasolenie 17-37‰. Znosi także wodę o deficycie tlenowym.
Temperatura: W naturze 4-27°C.
Zalecany minimalny litraż: W zależności od wielkości ślimaków. Populacjom do 8 cm wystarczy nawet 100 litrów. Natomiast dla osobników kilkunastocentymetrowych - 240 litrów.
Zachowanie: Jest to ślimak drapieżny, który atakuje mniejsze ślimaki i małże. Brak danych odnośnie spożywania koralowców.
Dieta: mięsożerne - głównie bezkręgowce, poluje na małże (sercówki, omułki, ostrygi i urąbki). W przypadku braku małżów poluje także na inne gatunki ślimaków. Potrafi wiercić dziury w skorupach mięczaków za pomocą silnej raduli (narządu w aparacie gębowym). Żywi się także padliną. W akwariach można dokarmiać go innymi mięczakami, owocami morza i stynką.
Tekst: Tommy Aquario.
Rozmnażanie: są to ślimaki rozdzielnopłciowe, w rodzimych wodach Zachodniego Pacyfiku - kokony zawierają 50-450 jajeczek, tymczasem populacje z Morza Czarnego, które znalazły dla siebie idealne warunki do życia składają jednorazowo 200-1000 jaj. Samica w trakcie swojego życia składa kilkaset takich kokonów. Wyklute larwy mają forme planktoniczną.
Uwagi: Muszle tych ślimaków są używane w przemyśle pamiątkarskim. Można je nabyć nad polskim Bałtykiem. Ślimaki te są bardzo ciekawe z wyglądu ale nie są trzymane w akwariach rafowych ze względu na swoją drapieżność, pomimo tego, że zbiorniki rafowe spełniają wymogi tego gatunku. Można jednak je trzymać w akwariach o charakterze skalnym z rybami.
Zdjęcie: www.pl.wikipedia.org, George Chernilevsky, Rapana venosa - Morze Czarne.
Tekst: Tommy Aquario