Danio erythromicron 3901

Danio erythromicron 234

Zdjęcia: Kamil Hazy, Danio erythromicron.

Nazwa gatunkowa: Danio erythromicron.

Nazwa polska: danio szmaragdowy, danio erytromikron.

Występowanie geograficzne: gatunek endemiczny - żyje w Jeziorze Inle w Azji Południowej (Myanma).

Wygląd: tułów wrzecionowaty, płetwa ogonowa wcięta. Ubarwienie zwykle jasne - szarawe, złociste, żółtawe lub jasne-oliwkowe (otrzymano kilka wariantów barwnych w hodowlach). Wzdłuż tułowia po środku zlokalizowane są ciemne pionowe pasy, które nie dotykają linii grzbietu i podbrzusza. Płetwy mogą być bezbarwne lub mieć delikatne podbarwienia kolorem żółtym, miedzianym, pomarańczowym lub czerwonym. u nasady płetwy ogonowej znajduje się mała czarna kropka. 

Ogólna charakterystyka: mała karpiokształtna ryba słodkowodna z Azji Południowej.

Rozmiar: samice do 2 cm, samce do 1,6 cm.

Długość życia: brak danych.

Typ środowiska: tropikalne jezioro o słabym nurcie.

Wystrój zbiornika: ryby nadają się do akwariów roślinnych,  akwariów towarzyskich (uwaga na łączenie z innymi większymi rybami) oraz nanoakwariów. Najlepsze otoczenie dla nich będą stanowić kompozycje z grubego drewna (korzeni), rozmaitej roślinności w tym gatunków o szerokich liściach z podłożem żwirowym, piaszczysto żwirowym lub substratem.

Zobacz także:

Artykuł o nanoakwariach (kliknij, aby przejść)

Wymagane parametry wody: pH 6,5-7,5.

Temperatura: zalecana 22-25°C.

Zalecany minimalny litraż: 30 l.

Zachowanie: spokojne i towarzyskie ale jednocześnie płochliwe ryby. Jest to gatunek ławicowy, który najlepiej się czuje i prezentuje w grupie minimum 10 osobników (zaleca się jednak większe grupy). Ryby starają się trzymać razem. Preferują środkową i górną strefę zbiornika.

Dieta: głównie mięsożerne - w naturze jest to drobny zooplankton. W akwariach można podawać rozwielitkę, wylęg solowca, widłonogi - np. cyklop i mikro suchą karmę (rozmiar XS). Można stosować również suchą karmę dla ryb wszystkożernych (także dla narybku -ze względu na bardzo mały otwór gębowy).

Dymorfizm płciowy: samce mają nieco mocniejszą kolorystykę i są mniejsze od samic (patrz "Rozmiar"), które są z kolei bardziej zaokrąglone w partiach brzusznych. 

Rozmnażanie: łatwe, do tarła często dochodzi w akwariach bez zabiegów hodowcy. Tarlaki rozrzucają ikrę na dno. Ziaren jest nie więcej niż 30-35 szt. Odchów młodych jest możliwy tylko w osobnym akwarium tarliskowym, gdyż dorosłe ryby wyjadają ikrę i wylęg. Narybek jest bardzo mały i sporym wyzwaniem jest jego wykarmienie. Na początku skarmiać należy pierwotniakiem.

Uwagi: brak.

Zgoda na pliki cookie i przetwarzanie danych

Na naszej stronie internetowej używamy plików cookie. Niektóre z nich są niezbędne dla funkcjonowania strony, inne pomagają nam w ulepszaniu tej strony i doświadczeń użytkownika (Tracking Cookies). Możesz sam zdecydować, czy chcesz zezwolić na pliki cookie. Należy pamiętać, że w przypadku odrzucenia, nie wszystkie funkcje strony mogą być dostępne.