Zdjęcie: Erik Marquez, Garra flavatra.

Nazwa gatunkowa: Garra flavatra.

Nazwa polska: można się czasem spotkać się z nazwą nepalka myanmarska.

Występowanie geograficzne: Myanma (Azja) - rzeki i strumienie w paśmie Gór Arakan.

Wygląd: tułów szary lub beżowy na którym znajduje się kilka jaśniejszych plam, podbrzusze białawe. Płetwy mogą posiadać delikatny rysunek o lekkim zabarwieniu lub być całkowicie przezroczyste. Przy otworze gębowym w kształcie przyssawki znajdują się malutkie wąsiki.

Zdjęcie: Erik Marquez, Garra flavatra.

Rozmiar: w naturze do 9 cm. W akwariach 7-8 cm.

Długość życia: kilka lat.

Typ środowiska: przejrzyste strumienie i niewielkie rzeki górskie o kamienisto-żwirowym dnie.

Wystrój zbiornika: gatunek nadaje się zarówno do akwariów towarzyskich, roślinnych i biotopowych. Lubi podłoża, które stanowią mieszaninę zaokrąglonego żwiru i otoczaków. Z roślin warto rozważyć mchy.

Wymagane parametry wody: tolerowane pH 6,5-7,5. Woda powinna być dobrze natleniona i uboga w składniki organiczne, których nadmiar bardzo źle wpływa na te ryby - stąd zalecana wydajna filtracja i okresowe duże podmiany wody.

Temperatura: tolerowana 20-25°C, zalecana 22-24°C.

Zalecany minimalny litraż: 120 l. dla 10 osobników.

Zachowanie: towarzyskie - należy trzymać je w grupie powyżej 10 osobników. W naturze spotyka się luźne grupy, które tworzą nawet setki osobników. W stadzie ryby ustalają hierarchię między sobą. Do ukształtowanego stada nie powinno się wprowadzać ryb dorosłych, ponieważ zaburzy to istniejące układy. Najlepiej dokładać w takiej sytuacji ryby młode o wielkości 3-4 cm, które natychmiast się podporządkują osobnikom dominującym. Głównie ryby przebywają w środkowych i dolnych partiach wody. Są bardzo śmiałe i ciekawskie, nie boją się innych zwierząt jak i ludzi. Żerują zdrapując glony ze skał za pomocą przyssawki gębowej. Lubią czyścić szyby w zbiorniku. Z reguły nie tolerują ryb blisko spokrewnionych i podobnych z wyglądu jak inne gatunki Garra czy bocje.

Dieta: roślinożerne - najczęściej miękkie glony porastające drewno, skały i szyby w zbiorniku. Sporadycznie można podać ogórka, cukinię, bakłażana, melona itp. Pokarm roślinny można uzupełniać sztuczną karmą w dużych tabletkach. Sporadycznie ryby jedzą drobny zooplankton, jednak prawdopodobnie nie jest to więcej niż 10-15% całej ich diety.

Dymorfizm płciowy: brak danych. Niektóre źródła podają, że samce w okresie tarła mają wysypkę tarłową na głowie.

Rozmnażanie: łatwe, ryby przystępują do tarła grupowo w bardzo wczesnych godzinach rannych w dobrze natlenionej wodzie o wyczuwalnym przepływie. Na dno można połaciowo wyłożyć mech. Hodowle rozmnażające ryby przeprowadzają tarło w wodzie o pH 7,0. Zapłodniona ikra dojrzewa przez ok. 30 godzin do wylęgu. Młode zaczynają żerować w trzeciej lub czwartej dobie po wylęgu - wówczas można je skarmiać larwą solowca.

Uwagi: brak.