Zdjęcie: Manuel Manus Abeco Jr., świeże akwarium z wyspą założone pod kolorowe odmiany gupików.
Wyspa to typ aranżacji polegający na oparciu się o wyizolowaną kompozycję umieszczoną w centrum zbiornika, zazwyczaj na wzniesieniu, które tworzą kamienie lub korzenie (zwykle oba) porośnięte roślinnością. Wyspa powinna się wyraźnie odcinać od podłoża (a nawet z nim kontrastować). Jest to jeden ze starszych modeli aranżacyjnych, który masowo zaczął pojawiać się w latach 90tych XX wieku, a więc jeszcze przed narodzinami aquascapingu w obecnym kształcie.
Zdjęcie: Daniel Park, duża wyspa, odseparowana od szyb zbiornika.
Do budowy wyspy najbardziej nadają się rośliny długolistne, których w akwarystyce japońskiej się nie stosuje - kompozycje Ryoboku wyglądają jednak zupełnie inaczej i narodziły się wtedy, gdy wyspy już funkcjonowały w akwarystyce europejskiej i amerykańskiej. Poza tym tradycyjne wyspy nie wystają ponad lustro wody a wręcz przeciwnie - powinny wyraźnie odcinać się od tafli i kończyć kilka centymetrów poniżej niej.
Zdjęcie: Denis Guleiof, wyspa ułożona na sucho.
Założenie wyspy ma kilka zalet. Największą jest łatwość dostępu do wszystkich szyb zbiornika w celu ich dokładnego wyczyszczenia oraz bardzo łatwe odmulanie zbiornika (osady gromadzą się na dole przy szybach). Ponadto ryby pływają wówczas wzdłuż szyb - są więc wówczas dobrze widoczne i mocno wyeksponowane. Wyspa trzyma całą kompozycję w jednym kawałku. Jest to nie tylko bardzo praktyczne i wygodne z punktu widzenia obsługi zbiornika ale i jest jednocześnie bardzo atrakcyjne dla oka. Koncepcję wyspy często spotyka się w akwariach towarzyskich i jest ona raczej bardziej związana z nimi niż z akwarystyką japońską a nawet można uznać, że została zawłaszczona przez akwarystykę towarzyską.
Zdjęcie: Marc Hudson, aranżacja typu wyspa w akwarium morskim.
Ciekawostką jest fakt, że aranżacja w typie wyspy jest także najpopularniejszym typem aranżacyjnym w akwariach morskich, z tą jednak różnicą, że zazwyczaj buduje się ją ze skał wapiennych.