Zdjęcie: Bart Braun, Homarus gammarus.
Nazwa gatunkowa: Homarus gammarus / Homarus americanus.
Nazwa polska: Homarus gammarus - homar europejski, Homarus americanus - homar amerykański.
Charakterystyka: słonowodny duży skorupiak słonowodny, wyglądem przypominający słodkowodnego raka.
Występowanie geograficzne: jak wskazują nazwy - homar europejski występuje głównie wokół wód europejskich - są to wschodnie wybrzeża Oceanu Atlantyckiego, od Norwegii po Azory i Wyspy Kanaryjskie (rzadziej w Morzu Śródziemnym). Natomiast bardziej liczny homar amerykański bytuje w wodach zachodniego Atlantyku, od wybrzeży Kanady po południowe stany USA.
Wygląd: skorupiaki te posiadają na głowie dwie pary czułków (krótsze i dłuższe), mają pięć par odnóży, cztery kroczne, które są dosyć małe w odniesieniu do całej sylwetki. Natomiast pierwsza para odnóży jest zakończona bardzo dużymi szczypcami. Jedne z nich mają ostre brzegi i służą do cięcia a drugie mają ząbki i służą do kruszenia oraz miażdżenia.
Oba wymienione gatunki są bardzo do siebie podobne w budowie, natomiast wyraźnie różnią się ubarwieniem. Homar amerykański jest barwy wiśniowo-brązowej, natomiast homar europejski jest szaro-niebieski a jego szczypce odznaczają się kolorem fioletowym, bordowym lub brązowym. Homar amerykański po ugotowaniu staję się intensywnie czerwony, dlatego większość osób błednie uważa że czerwony jest jego naturalnym ubarwieniem.
Zdjęcie: G Johansen z Pixabay, Homarus americanus, okaz serwowany w restauracji.
Rozmiar: homary te są dosyć dużymi zwierzętami, które z racji swoich gabarytów i potrzebnej przestrzeni do życia częściej spotykane są w oceanariach niż w domowych akwariach. Homar amerykański może osiągnąć długość do 60 cm, natomiast europejski do 50 cm.
Długość życia: brak danych.
Typ środowiska: oba gatunki bytują głównie na głębokościach 3-50 m wokół wybrzeży słonowodnych akwenów. Preferując zwykle twarde podłoża skalne lub gruzowiska.
Wymagane parametry wody: zasolenie w okolicach 35,5‰, zalecane PH 8,0-8,4.
Temperatura: zalecana 20-26°C, tolerowana jest również niższa temperatura w okolicach 18°C o ile jest ona obniżana stopniowo.
Zalecany minimalny litraż: 720 l. dla jednego osobnika.
Zachowanie: zwierzęta te są aktywne głównie w nocy i wtedy zwykle wychodzą ze swoich kryjówek w celu żerowania. Prowadzą samotniczy tryb życia, łącząc się jedynie na czas tarła. Są drapieżnikami, które będą polować na inne zwierzęta w zbiorniku.
Dieta: żywią się przeważnie pokarmem mięsnym - mięczakami, drobnymi organizmami, padliną, dennymi rybami, wieloszczetami.
Dymorfizm płciowy: brak danych.
Rozmnażanie: dojrzałość płciową homary te osiągają w czwartym roku życia, samica nosi zielone jaja o średnicy 1 mm w liczbie kilkuset sztuk pod odwłokiem przez kilka tygodni, po czym następuje wyklucie larw. Spośród wylęgu tylko niewielka część młodych ma szansę dożyć dorosłości - szacuje się, że jest to zakres 0,1-0,5% ogółu.
Uwagi: oba gatunki poławia się w celach kulinarnych.