Apistogramma nijsseni, z lewej samiec, z prawej samica.

Nazwa gatunkowa: Apistogramma nijsseni.

Nazwa polska: pielęgniczka Nijssena.

Występowanie geograficzne: w dorzeczu rzeki Amazonka w Ameryce Południowej.

Wygląd: tułów podłużny, płetwy krótkie, płetwa ogonowa zaokrąglona i obrzeżona kolorem pomarańćzowym lub bladym czerwonym. Samiec inaczej ubarwiony niż samica patrz "Dymorfizm płciowy".

Rozmiar: do 8-9 cm samce i do 6,5 cm samice. W naturze nieco mniejsze.

Długość życia: brak danych.

Typ środowiska: strumienie czarnych wód o spokojnym nurcie, z kawałkami drewna na dnie i opadłymi liśćmi. Ryby te wymagają kryjówek i drobnego podłoża. Preferowane oświetlenie słabe - rozproszone. 

Wymagane parametry wody: tolerowane pH 5,5-6,6, GH 2-8°.

Temperatura: tolerowana 23-26°C.

Zalecany minimalny litraż: 120 l. (dla jednego haremu - zwykle jest to układ 1+2 lub 1+3).

Zachowanie: ryby są agresywne zwykle tylko podczas opieki nad ikrą i młodymi, nadają się do akwariów towarzyskich o odpowiedniej aranżacji ale muszą mieć także zapewnioną przestrzeń.

Dieta: mięsożerne - w akwarium głównym ich posiłkiem powinien być pokarm mrożony i żywy, pokarmy suche są pobierane raczej niechętnie ale można stopniowo przyzwyczaić ryby do tego typu pożywienia.

Dymorfizm płciowy: dorosłe samce są większe od samic (patrz "Rozmiar"), występuje również różnica w ubarwieniu - samce są beżowo-żółte i tułów opalizuje u nich błękitnie. Samice są żółte i posiadają 3-4 ciemne duże plamy (na skrzelach, u nasady płetwy ogonowej, na środku tułowia i w okolicy pierwszego promienia płetwy grzbietowej).

Rozmnażanie: samica składa ikrę w ilości około kilkudziesięciu sztuk w ukryciu (pod korzeniem, w jaskini, w łupinie kokosa). Ikrą zajmuje się samiczka i jest w tym czasie bardzo agresywna, natomiast samiec patroluje teren wokół miejsca lęgowego. Młode lęgną się po dwóch, trzech dniach a po następnych kilku zaczynają żerować. W tym czasie należy podawać im wylęg solowca.

Uwagi: brak.