Zdjęcie: Adam "Baxwar" Pakulski
Tubifex to ogólna nazwa stosowana przez akwarystów w odniesieniu do rureczników z rodziny Tubificidae. Są to pierścienice słodkowodne, które zamieszkują głównie wody klimatu umiarkowanego (np. Środkową Europę). Organizmy te są w kolorystyce różnych odcieni czerwieni (kolory krwiste jak i wyblakłe), mają nitkowaty kształt ciała stworzony z pierścieni. Tył ciała jest u nich wyraźnie cieńszy. Długość ich ciała wynosi od kilku milimetrów do kilkunastu centymetrów. W akwarystyce do skarmiania preferowane są raczej mniejsze osobniki. Rureczniki podobnie jak lądowe dżdżownice są obojnakami. Żyją na dnie zbiorników wodnych w dużych koloniach żywiąc się detrytusem (martwą, rozkładającą się materią organiczną). W sprzedaży można je zakupić w formie mrożonej w kostkach na blistrze, suszonej i żywej (coraz rzadziej spotykane). Forma żywa stwarza wysokie ryzyko zatrucia ryb w zbiorniku. Tubifex może być źródłem patogenów (przenosi m.in. choroby i pasożyty). Dodatkowo rozkładający się tubifex jest także toksyczny. Przy skarmianiu żywymi rurecznikami należy zwrócić uwagę na źródło pochodzenia tego pokarmu (najlepiej by była to profesjonalna hodowla) i świeżość (możliwie najnowsza dostawa - z tego samego dnia, w którym dotarła do sklepu).
Możliwa jest hodowla rurecznika w domowych warunkach - do tego celu najbardziej odpowiedni jest rurecznik pochodzący z Ameryki, który funkcjonuje pod nazwą handlową Californian black worms. Nieznacznie różni się od naszego rodzimego tubifexu rozmiarem i kolorem - jest nieco ciemniejszy i ma mniejsze skłonności do kumulacji toksyn. Więcej o jego hodowli w linku poniżej: