Zdjęcie: Artur Jelonek, Stichodactyla haddoni.
Nazwa gatunkowa: Stichodactyla haddoni.
Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych: brak. Ze względu na bardzo krótkie macki i budowę przypominającą dysk zaliczany jest przez pewną część akwarystów do grupy tzw. ukwiałów talerzowych i tak też jest czasem ogólnie określany.
Występowanie geograficzne: głównie zachodnia część Pacyfiku.
Wygląd: ukwiał ten ma formę dysku pod którą znajduje się stopa. Macki są bardzo krótkie i zaokrąglone na końcach. Z pewnej odległości ukwiał wydaje się być gładki z wierzchu. Dysk najczęściej jest mocno pofalowany przypominając kielich kwiatu. Natomiast macki są silnie parzące i zawierają neurotoksymy, które są w stanie sparaliżować nawet małą rybę. Kolorystyka może być różnorodna w zależności od odmiany. Najczęściej w sprzedaży spotyka się ten gatunek w jednolitym kolorze zielonym, rudym, czerwonym, pomarańczowym lub niebieskim.
Rozmiar: w akwariach zwykle średnica dysku nie przekracza 30-40 cm, w naturze w optymalnych warunkach osiąga on jednak nawet 80 cm.
Długość życia: kilka lat.
Typ środowiska: jest to ukwiał spotykany zarówno na rafach koralowych jak i na gruzowiskach skalnych. Mimo tego w odróżnieniu do innych ukwiałów lubi piaszczyste podłoża i często jest także na nich spotykany w środowisku naturalnym. Preferuje zakres głębokości wynoszący 4-20 m. W naturze jest dosyć powszechny. Często bytuje w symbiozie z różnymi krewetkami ukwiałowymi jak Thor amboinensis lub Periclimenes sp oraz z krabem Neopetrolisthes maculatus. Jednak najczęściej tworzy symbiotyczny układ z błazenkami - np. Amphiprion clarkii, Amphiprion polymnus, Amphiprion sebae.
Zdjęcie: Paulber976, para Amphiprion clarkii w ukwiale Stichodactyla haddoni, CC BY-SA 3.0.
Wymagane parametry wody: zasolenie optymalne 35-36‰, pH 8,1-8,4. Preferuje dojrzałe akwaria, działające minimum 9-12 miesięcy (w niedojrzałych marnieje).
Temperatura: zalecana 24-26°C.
Zalecany minimalny litraż: 240 l. (szerokość akwarium powinna mieć minimum 50 cm).
Zachowanie: należy uważać aby nie umieszczać w jego okolicy korali i innych ukwiałów, które z czasem będą mocno poparzone. W akwariach Stichodactyla haddoni może być dobrym wyborem dla błazenków.
Dieta: mięsożerny - odżywia się na dwa sposoby. Pierwszy polega na żywieniu za pomocą fotosyntezujących symbiotycznych glonów - tzw. zooksanteli, które żyją w ukwiale. Aby ukwiał ten mógł się prawidłowo żywić w taki sposób potrzebuje odpowiednio mocnego oświetlenia. Natomiast drugi sposób żywienia polega na dostarczaniu do otworu gębowo-wydalniczego pokarmu zwierzęcego. Można podawać drobny pokarm mrożony - dafnię, oczliki, artemię, kiełża, mysis, kryla, kawałki filetów rybnych, owoce morza. Warto wlewać do zbiornika co pewien czas fitoplankton.
Dymorfizm płciowy: brak danych.
Rozmnażanie: zarówno bezpłciowe poprzez podział (klonowanie) lub płciowe poprzez zapłodnienie jajeczek samicy przez nasienie samca. Larwy wówczas żyją planktonicznie w toni wodnej i po pewnym czasie przyczepiają się do twardego podłoża, gdzie przekształcają się w docelową miniaturową formę.
Uwagi: brak.
Zobacz także:
Kliknij, aby przejść do artykułu o ogólnej charakterystyce ukwiałów