Zdjęcie: Nacho Nos, Tetraodon lineatus.

Zdjęcia: Oziel Anya, Tetraodon lineatus, młody osobnik.

Nazwa gatunkowa: Tetraodon lineatus.

Nazwa polska: kolcobrzuch nilowy.

Występowanie geograficzne: Afryka centralna i północno-wschodnia w dorzeczach Nilu, Nigru, Volty, Czadu.

Wygląd: tułów okrągły - balonowaty, płetwy małe, pyszczek nieco wyciągnięty w ryjek (dziób), oczy duże - wystają poza obrys głowy, ryba potrafi obracać gałkami ocznymi, ciało nie jest pokryte łuskami a drobnymi kolcami, podbrzusze jasne (białawe lub żółte), na grzbiecie charakterystyczny jasny liniowy wzór w układzie pionowym na szarobrązowym tle.

Rozmiar: w naturze samice do 45 cm, w akwariach zazwyczaj do 35 cm.

Długość życia: ponad 15 lat.

Typ środowiska: słodkie wody (rzeki i jeziora) o wolnym przepływie. Gatunek nie jest spotykany w estuariach.

Wymagane parametry wody: tolerowane pH 6,8-7,8, gH 10-25.

Temperatura: tolerowana 22-27°C, zalecana 24-26°C.

Zalecany minimalny litraż: 450 l. dla jednego osobnika

Wystrój zbiornika: kamienie, drewno, podłoże piaszczyste lub żwirowe, może uszkadzać rośliny.

Zachowanie: ryby te są bardzo inteligentne, rozpoznają ludzkie twarze, aktywnie reagują na różne okoliczności, są śmiałe i ciekawskie, bardzo aktywne, wszystko je interesuje. Trzymać je należy jednak pojedynczo bez towarzystwa innych osobników swojego gatunku, gdyż walczą między sobą i uszkadzają sobie płetwy (wobec siebie są złośliwe i uszczypliwe). Bardzo boją się nagłego włączania i gaszenia oświetlenia - mogą wówczas wyskakiwać ze zbiorników (zwłaszcza mniejsze egzemplarze). Warto zaopatrzyć się w lampę o funkcji zmierzch / świt. W przypadku zagrożenia ryba potrafi się znacznie napompować wodą i postawić kolce.

Dieta: mięsożerne - uwielbiają ślimaki wodne i małże, zjedzą również krewetki, kryla, lasonoga, wodzień, dżdżownice, drobne kawałki filetów rybnych. Sztuczny pokarm suchy pobierają bardzo niechętnie a najczęściej w ogóle. Podawany pokarm powinien mieć taką formę, aby ryby mogły odrywać drobne kęsy i kruszyć zębami skorupy mięczaków. Ma to na celu doprowadzanie do ścierania się ich zębów. W przypadku ciągłego skarmiania pokarmem drobnym zęby będą stale rosnąć a to z czasem będzie wymagać ich skrócenia, gdyż uniemożliwi to tym rybom pobieranie pokarmu w późniejszym czasie. 

Dymorfizm płciowy: nie do rozróżnienia.

Rozmnażanie: brak danych. Możliwe w warunkach akwariowych ale nie przeprowadzane ze względu na liczne występowanie tego gatunku w naturze co czyni to zupełnie nie opłacalnym. Podstawową trudnością jest samo odbycie tarła, które wymaga bardzo dużego zbiornika. Ryby wobec siebie są agresywne co znacznie utrudnia tarło. Dlatego najlepiej byłoby przeprowadzać je w specjalnym basenie na zewnątrz o pojemności ok. 10000 litrów. Samo tarło powinno być cały czas monitorowane aby tuż po nim od razu odseparować ryby od siebie.

Uwagi: brak.