Nazwa gatunkowa: Stichodactyla heliantus.
Nazwa polska / nazwa handlowa / nazwy odmian barwnych: brak.
Występowanie geograficzne: głównie zachodnia część Atlantyku - Zatoki Meksykańskiej i Morza Karaibskiego (są to głównie wody przybrzeżne USA, Meksyku, Kostaryki, Belize).
Wygląd: ukwiał ten ma formę dysku, jednakże grube i gęste macki powodują, że jego wygląd bardziej przypomina dywan lub pom pom. Macki są silnie parzące i zawierają neurotoksyny, które są w stanie sparaliżować nawet małą rybę. Kolorystyka może być różnorodna w zależności od odmiany. Najczęściej w sprzedaży spotyka się ten gatunek w jednolitym kolorze szarozielonym, szarożółtym lub brązowym - rzadziej kremowym.
Rozmiar: w naturze średnica dysku zwykle zawiera się w przedziale 10-20 cm.
Długość życia: brak danych.
Typ środowiska: jest to ukwiał spotykany zarówno na rafach koralowych jak i na gruzowiskach skalnych. Preferuje zakres głębokości wynoszący 1-10 m. W naturze jest dosyć powszechny. Uwielbia mocne nasłonecznienie. Często spotykany jest w skupiskach - koloniach. W środowisku naturalnym żyje w symbiozie z niektórymi krewetkami ukwiałowymi, jak np. Periclimenes yucatanicus i krabami.
Wymagane parametry wody: zasolenie optymalne ok. 35‰, pH 8,0-8,4.
Temperatura: zalecana 23-26°C.
Zalecany minimalny litraż: 120 l.
Zachowanie: należy uważać aby nie umieszczać w jego okolicy korali i innych ukwiałów, które z czasem będą mocno poparzone. W akwariach Stichodactyla helianthus może być dobrym wyborem dla błazenków.
Dieta: mięsożerny - można podawać drobny pokarm mrożony - dafnię, oczliki, artemię, kiełża, mysis, kryla, drobne kawałki filetów rybnych, owoce morza. Warto wlewać do zbiornika co pewien czas fitoplankton. Ukwiał ten może się także odżywiać za pomocą zooksanteli (poprzez światło).
Dymorfizm płciowy: brak danych.
Rozmnażanie: zarówno bezpłciowe poprzez podział (klonowanie) lub płciowe poprzez zapłodnienie jajeczek samicy przez nasienie samca. Larwy wówczas żyją planktonicznie w toni wodnej i po pewnym czasie przyczepiają się do twardego podłoża, gdzie przekształcają się w docelową miniaturową formę.
Uwagi: brak.
Zobacz także:
Kliknij, aby przejść do artykułu o ogólnej charakterystyce ukwiałów