Zdjęcie: Julia Kajdan

Stułbie akwariowe, znane również z łac. jako hydra, to mikroskopijne drapieżne organizmy wodne zaliczane do rodziny Cnidaria, które żyją w wodach słodkich (głównie jeziora, wody o powolnym nurcie). Występują w postaci jednego polipa. Są to zwierzęta o charakterystycznym wyglądzie, z jedną główną, rurkowatą częścią ciała, zwaną trzonem lub stopą, którą stułbia przyczepia się do podłoża. Na szczycie trzonu znajduje się otwór, przez który hydra konsumuje swoje zdobycze ale i wydala nim strawiony pokarm. Wokół otworu rozmieszczone są nitkowate ramiona, na końcach których znajdują się specjalne komórki parzydełkowe, które mogą być użyte tylko raz po czym ulegają one zastąpieniu nowymi. Organizmy te chwytając ofiarę paraliżują je komórkami parzącymi. Hydry posiadają także zdolność do regeneracji (mogą odtwarzać utracone części tkanki), co sprawia, że są trudne do zwalczenia w przypadku nadmiernego rozmnażania. Stułbie akwariowe mają wielkość od kilku milimetrów nawet do 3 cm. Stułbie akwariowe mogą pojawić się w akwariach jako efekt przypadkowego dostarczenia jaj lub organizmów z zakupionymi roślinami, korzeniami, lub wodą używaną do zakładania akwarium. Ich jaja są wyjątkowo odporne na warunki środowiska, co ułatwia im przetrwanie i rozmnażanie się. Dotychczas w przeszłości stułbie akwariowe były uznawane za szkodniki w akwariach nawet pomimo tego że niektóre wyspecjalizowane żywieniowo ryby i ślimaki mogą je zjadać. Obecnie jednak zmienia sie ten pogląd z uwagi na to, że stułbie w akwariach słodkowodnych rozwijają się jedynie w dobrze zbalansowanych i czystych zbiornikach akwariowych. ich obecność jest zatem symptomem dobrej jakości wody w akwarium. Mimo to organizmy te zazwyczaj znajdują się w akwariach jedynie przejściowo i po pewnym czasie znikają zupełnie ze zbiornika. W bardzo rzadkich przypadkach stułbie są w stanie przetrwać w środowisku akwariowym i nadmiernie się rozmnożyć, co może zakłócać równowagę biologiczną akwarium. Hydry polują na małe organizmy wodne, takie jak małe larwy owadów, drobne pierścienice, narybek czy drobne skorupiaki, co może być problematyczne, zwłaszcza w przypadku hodowli narybku. Jednakże, w warunkach utrzymania prawidłowej równowagi biologicznej, nie stanowią one zazwyczaj poważnego zagrożenia dla zdrowia większych ryb.

Stułbie rozmnażają się płciowo oraz bezpłciowo - np. poprzez pączkowanie. W dolnej części stopy pojawiają się uwypuklenia, które z czasem tworzą dodatkowy pączek, który rośnie i powstaje z niego nowa stułbia. Po pewnym czasie oddziela się ona od organizmu macierzystego i zaczyna samodzielną egzystencję - wtedy jest to hermafrodyta.

Zdjęcie: Patryk Marc

Zdjęcie: Artur Arczi Szydlik, pączkująca stułbia.