Zdjęcie: P.E.J.W..
Nazwa gatunkowa: Trichogaster chuna.
Nazwa polska: prętnik trójbarwny.
Występowanie geograficzne: słodkie wody rzek - Ganges i Bramaputra (oraz ich dorzecza) na terenie Bangladeszu i Indii w Azji.
Wygląd: ciało ryb bocznie spłaszczone kształtu owalnego, płetwy brzuszne są przekształcone w długie, ruchome nitki czuciowe. Ryby posiadają narząd oddechowy - labirynt, dzięki któremu mogą oddychać powietrzem atmosferycznym, w handlu spotkać można trzy główne odmiany barwne:
Pierwsza z nich posiada trzy kolory - płetwa grzbietowa jasna (np. biało-żółta), tułów miedziany, podbrzusze czarne. Wszystkie kolory wyraźnie się od siebie odcinają. Druga pospolita wersja kolorystyczna (zdjęcie powyżej) prezentuje również trzy barwy, które płynnie przechodzą z jednej w drugą. Ta odmiana może mieć w palecie barw również kolor błękitny. Niekiedy głowa może mieć podobne ubarwienie jak podbrzusze. Trzecia odmiana hodowlana w Polsce ma nazwę - prętnik morelowy. Ryby są jasnożółte (morelowe) lub jasnopomarańczowe, płetwy moga być przezroczyste ale niektóre odmiany mają te płetwy czerwonawe.
Zdjęcie: Ajay Kokeram, prętnik morelowy.
Rozmiar: samce do 6 cm, samice do 5.
Długość życia: maksymalnie 4-5 lat.
Typ środowiska: wody stojące, bądź z minimalnym nurtem: stawy, kanały, rowy, oczka wodne, pola ryżowe i jeziorka z dużą, bujną roślinnością podwodną i pływającą.
Wymagane parametry wody: zalecane pH 6-7,5 oraz GH 2-18.
Temperatura: zalecane 25-28 °C.
Zalecany minimalny litraż: 80 l.
Zachowanie: samce są terytorialne i często wykazują agresje wobec siebie i innych ryb labiryntowych. Zaleca się trzymanie tego gatunku w haremie w układzie 1+3 (jeden samiec + 3 samice).
Dieta: mięsożerne - w środowisku naturalnym żywią się głównie drobnymi bezkręgowcami. W akwarium bez problemów przyjmują pokarmy suche, mrożone oraz żywe.
Dymorfizm płciowy: samce smuklejsze, większe i intensywniej ubarwione w porównaniu do samic, które mają nieco słabsze kolory. Samce posiadają również nieco wydłużoną płetwę grzbietową i odbytową.
Rozmnażanie: łatwe - w dobrze urządzonym akwarium do tarła dochodzi często bez ingerencji akwarysty. Podczas tarła samiec buduje gniazdo z kawałków roślin i pęcherzyków powietrza stworzonych ze swojej śliny. Do tarła dochodzi pod gniazdem. Samiec umieszcza złożoną ikrę w gnieździe i następnie sam opiekuje się ikrą i wylęgiem. Samica jest przeganiana i może zostać nawet zabita (w zbyt małym zbiorniku). Nie uczestniczy ona w wychowaniu młodych.
Uwagi: brak.