Zdjęcie: Laszlo Ilyes, www.flickr.com, Stenopus hispidus, CC NC-BY SA 2.0.
Zdjęcie: Roman Gundyak, Stenopus hispidus.
Nazwa gatunkowa: Stenopus hispidus.
Inne nazwy (Nazwa polska / handlowa / synonimy / nazwy odmian barwnych): brak. Do tego gatunku przylgnęła w polsce jednak ogólna nazwa - "krewetka boksująca". Należy jednak mieć na uwadze, że krewetki boksujące to tak naprawdę większa grupa gatunków z rodzaju Stenopus. Określenie to jest związane z charakterystycznymi ruchami szczypiec.
Rodzina: Stenopodidae.
Wygląd: krewetki te są białawe z charakterystycznymi bordowymi lub rdzawymi obrączkami na szczypcach, na głowie i na odwłoku. Szczypce są długie i są pokryte drobnymi kolcami, podobnie jak głowa.
Występowanie geograficzne: Ocean Indyjski, Zachodni Pacyfik oraz Zachodnie Wybrzeże Atlantyku (od Kanady po Brazylię). Gatunek dosyć powszechny w środowisku naturalnym.
Wielkość: do 6 cm długości samego tułowia. Jednak krewetka optycznie posiada większe rozmiary ze względu na dosyć duże odnóża i szczypce, których rozpiętość jest większa - ok 10 cm.
Długość życia: ok. 3 lata.
Typ środowiska: spotykana jest na różnych głębokościach z zakresu 1-200 m. i przystosowała się do różnych typów środowisk - od skał, przez makroglonowe łąki do raf koralowych.
Wymagane parametry wody: optymalne zasolenie 35,5‰, PH 8,0-8,4.
Temperatura: zalecana 23-25°C. Jednakże w wielu miejscach na świecie gatunek ten żyje w znacznie szerszych zakresach temperaturowych 14,5-28°C. Notowany był także w cieplejszych miejscach klimatu umiarkowanego - np. u Atlantyckich wybrzeży Kanady.
Zalecany minimalny litraż: ok. 300 l. dla jednego osobnika w akwarium wielogatunkowym lub 720 l. dla dwóch osobników (dobranej pary).
Zachowanie: krewetki te są bardzo śmiałe i agresywne. Zwykle zabijają inne krewetki w zbiorniku a niekiedy nawet kraby. Są monogamiczne i dobierają się między sobą w trwałe pary, żyjąc wspólnie na swoim terytorium. W naturze teren ten ma powierzchnię 1-2 m2. W akwariach należy trzymać tylko jednego osobnika lub dobraną parę. Nie należy aranżować par bez przygotowania i odpowiednio dużego litrażu. W takiej sytuacji najczęściej krewetki się pozabijają. Dobór należy przeprowadzać tylko w bardzo dużych akwariach - np. o długości 200 cm. Jeżeli krewetki nie skojarzą się w parę i zajmą odmienne terytoria lub zaczną walczyć o całe akwarium to wówczas można jedną z nich podmienić i ponownie obserwować czy dojdzie do wyłonienia się pary. Takie kojarzenie osobników nie daje jednak całkowitego sukcesu nawet w przypadku, gdy dysponuje się jednym samcem i jedną samicą.
W naturze dobrana para wykonuje funkcje sanitarne, czyszcząc drapieżne duże ryby z pasożytów i resztek jedzenia. W akwariach zdarza się to jednak bardzo rzadko z uwagi na większą dostępność pokarmu. Krewetki te mogą być niebezpieczne dla mięczaków a nawet dla małych ryb, które mogą upolować - np. gobiodonów. Mogą uszkadzać korale i ukwiały.
Dieta: mięsożerne (chętnie spożywają mrożonki) - żywią się artemią, lasonogami, kiełżami, ikrą, wieloszczetami itp. Można podawać suche pokarmy w postaci płatków i granulatów mięsnych.
Dymorfizm płciowy: samice są większe.
Rozmnażanie: do zbliżenia najczęściej dochodzi tuż po wylince samicy. Po kopulicaji samica nosi zielone jajka pod odwłokiem. Rozwój młodych w domowych akwariach jest bardzo trudny. Jednak w bardzo dużych litrażach udaje się odchować do kilku sztuk młodych, które początkowo żyją planktonicznie i przechodzą kilka stadiów rozwoju. W tym czasie należy do wody podawać fitoplankton. Specjalistyczne hodowle akwarystyczne potrafią rozmnażać te krewetki, jednak obecnie bardziej opłacalny jest odłów, ponieważ jest to gatunek występujący powszechnie w środowisku naturalnym.
Uwagi: brak.