Zdjęcie: Andrey Ryanskiy / FishBase, Ostorhinchus fasciatus, license: CC by Attribution-NonCommercial
Nazwa gatunkowa: Ostorhinchus fasciatus.
Nazwa polska: brak. Postulowana nazwa wynikła z tłumaczenia angielskiego - kardynał szerokopasy.
Występowanie geograficzne: gatunek szeroko rozpowszechniony w Oceanie Indyjskim (Morze Czerwone, Zatoka Perska, Kanał Mozambicki, wody wokół Półwyspu Indyjskiego) i Zachodnim Pacyfiku (wody Malezji i Indonezji, Północnej Australii i Wschodniej Australii, wody Papui Nowej Gwinei).
Poprzez Kanał Sueski gatunek ten dostał się do Morza Śródziemnego i występuje obecnie dosyć powszechnie u wybrzeży Egiptu, Izraela i Turcji.
Wygląd: tułów podłużny krępy, pyszczek zaokrąglony - duży, oczy bardzo duże, na grzbiecie występuje podwójna trójkątna płetwa grzbietowa, płetwa ogonowa wcięta. Tułów w zależności od odmiany jasny - białawy lub srebrzysty, jasnobeżowy lub jasnoszary. Występują dwa wyraźne brązowe wąskie pasy wzdłuż tułowia - jeden biegnie przez oko do płetwy ogonowej, drugi powyżej w okolicach grzbietu. Podbrzusze białawe bez wzoru liniowego. Płetwy zwykle przezroczyste ale mogą opalizować barwnym refleksem np. różowym.
Rozmiar: różne źródła podają rozrzut 10-12,5 cm w naturze. W akwariach do 7-9 cm.
Długość życia: brak danych.
Typ środowiska: żyje głównie na płyciznach w środowiskach skalnych i wśród podwodnych obszarów trawiastych i wśród innych makroglonów. Spotykany również na rafach koralowych.
Wymagane parametry wody: KH 8-12, pH 8.1-8.4, sg 1.023-1.025.
Temperatura: zalecana 24-27°C
Zalecany minimalny litraż: ok. 300 l. w akwarium wielogatunkowym lub 180 l. w akwarium jednogatunkowym.
Zachowanie: w naturze dorosłe ryby są spotykane w dużych grupach (kilkadziesiąt osobników). Dorosłe ryby żyją w stałych monogamicznych parach. Młode osobniki trzymają się stale w grupach. W akwariach można pielęgnować jedną parę ale jej dobór należy przeprowadzić z grupki ryb. W dzień ryby te są mniej aktywne natomiast w nocy bardziej - wtedy głównie żerują. Gatunek ten nadaje się do akwariów rafowych - nie niszczy korali. W akwarium dobrana para obiera swoją miejscówkę, której stale się trzyma.
Dieta: żywi się drobnym zooplanktonem pływającym. Można podawać żywe lub mrożone lasonogi, ikrę, solowca, rozwielitkę itp. Najlepiej żeruje po zmroku lub wczesnym rankiem, gdy oświetlenie jest stłumione.
Dymorfizm płciowy: bardzo trudny do rozróżnienia.
Rozmnażanie: dobrane pary podchodzą do tarła regularnie w zbiornikach akwariowych. Wiadomo, że samiec głownie inkubuje ikrę w swoim pysku. W tym czasie nie żeruje, po wykluciu młode wypuszcza w bezpiecznym miejscu - najczęściej wśród skał, makroglonów, przy jeżowcu. Młode razem chronią się w większej grupie przed zagrożeniami w ustronnym miejscu o słabym nurcie, gdy podrosną dołączają do większej grupy dorosłych ryb. Narybek można skarmiać pyłem w zawiesinie, żywym planktonem, drobnym wylęgiem solowca. Pokarm należy podawać w okolice młodocianej grupki osobników kilka razy dziennie przy wyłączonych pompach w zbiorniku i wyłączonym odpieniaczu.
Uwagi: Ostorhinchus fasciatus bywa mylony z bardzo podobnym gatunkiem Ostorhinchus limenus. Jednak ten ostatni posiada również pasy w dolnej części tułowia - na podbrzuszu i dodatkowo plamkę u nasady płetwy ogonowej. Co ciekawe - oba gatunki się wzajemnie tolerują i tworzą wspólne stada w akwariach. Ponadto warunki hodowlane jak i wymagania obu tych gatunków są praktycznie identyczne.
Zdjęcie: John Turnbull / Flickr, Ostorhinchus fasciatus, Ostorhinchus limenus, license: CC by Attribution-NonCommercial-ShareAlike